Mini - 101 - Sex Verhalen

Mini - 101

... met brood. “Hier. Calorieën. Om het goed maken. Met liefde opgewarmde croissants, met aandacht gesmeerde beschuitjes en boterhammen. En als je er behoefte aan hebt zal ik zo, nadat je je hebt aangekleed, een kop cappuchino voor je maken. Met dezelfde liefde.”

Joline schudde het hoofd. “De mens is sinds de oertijd nog weinig verder gekomen, merk ik wel. In de oertijd veroverde de man de vrouw al met brokken mammoetvlees; nu doet hij exact hetzelfde, alleen zijn de ingrediënten iets makkelijker te verteren. Evolutie? Echt niet. Het enige wat geëvolueerd is, is het voedsel.” Ik grinnikte. “Geniet er maar van, schat. Zonder al te veel te mopperen. Anders ga ik ’s morgens eens naar de Mc. Donalds aan de Noord Brabantlaan en haal daar je ontbijtje op: een dubbele Big Mac. Is vrijwel net zo smakeloos als mammoetbiefstuk. Wellicht iets mnder taai.”

Ze keek me héél smerig aan. “Kees Jonkman: de firma Mc D. staat bij mij nog lager in de voedselketen dan die firma die een kers op de appelmoes plant. Als jij het in je door plotterinkt bezoedelde hersens haalt om mij als ontbijt een Big Mac voor te zetten, zal ik het ding hoogstpersoonlijk en achterstevoren bij jou in een gaatje persen waar de zon nooit schijnt, begrepen?” Ze lachte. “Maar dank je wel voor dit ontbijtje. Gekke vent.” We konden weer lachen en dat was goed.

Nog meer toen Joline, eenmaal opgefrist en aangekleed, in de woonkamer kwam. Ze zag Balou liggen, netjes op de bank, kop op een kussen en onder het tafelkleed ...

... en ze schoot in de lach. “Arme beer… Ben je gisteravond door je vrouwtje onbarmhartig de slaapkamer uitgetrapt?”

Ik antwoordde met de donkere Balou-stem: “Ja, verdorie. Alleen maar omdat ik aanbood om mijn warme, zachte berenpoten tussen je benen te leggen. En raad eens? Meneer Jonkman legt daarstraks zijn kouwe klauwen tussen je benen en er gebeurt he-le-maal niets! Ja, een gilletje. Maar geen Kees die de slaapkamer uitgetrapt wordt… Een gilletje. That’s it.”

Joline gniffelde, pakte de beer op en ging op de bank zitten. “Kom maar jochie. Ja, het is oneerlijk verdeeld in de wereld…” Ze knuffelde hem even. “Mag ik nu dan eindelijk met mijn warme, zachte berenpoten even aan je poesje voelen, Jolientje? Daar heb ik jáááren op gewacht…” Joline giechelde, trok haar rok omhoog en Balou verdween met kop, bovenlijf en voorpoten onder haar rok. “Ohhh…. Jolientje…”

Toen kwam de beer weer tevoorschijn en Joline zette hem naast zich neer. “Ja, je hebt lekker warme, zachte berenpoten, maar ik prefereer toch Kees. Als hij een nachtje weg is, mag je weer naast me slapen, oké?” Een lage grom was het antwoord, daarna deed Balou er boos en teleurgesteld het zwijgen toe.

“Als je klaar bent met die beer… Wil je koffie, schat?” Ze schoot in de lach. “Zo snel is die beer nou ook weer niet, Kees, dat ik na twee seconden ‘klaar’ ben. Maar koffie: graag.” Met de koffie eenmaal op tafel keek ze me aan. “Kan deze kledij je goedkeuring wegdragen, meneer?” Ze stond op en draaide sierlijk een ...