De Nieuwe uitdaging (1-8) - Sex Verhalen

De Nieuwe uitdaging (1-8)

... veel te veranderen totdat ik ben ingewerkt, zodat ik kan inschatten of eventuele wijzigingen nodig en gerechtvaardigd zijn.”

”Dat lijkt me de juiste instelling, Carl. Trouwens, laat die ‘meneer’ nu maar varen. Noem me vanaf nu gerust Jos. Hierboven noemen we elkaar allemaal bij de voornaam.”

Carl aarzelde even. “Oké, Jos,” zei hij toen, “maar heb wat dat betreft wel een beetje geduld met me. Oude gewoonten zijn soms moeilijk af te leren.”

De veel oudere Jos, kleinzoon van stichter Willem Theodoor Terburg, glimlachte om het directe antwoord van zijn nieuwe rechtstreekse ondergeschikte. Voor Jos was Carl al van in het begin de eerste keuze. Het bedrijf had behoefte aan nieuw bloed en deze jongeheer Dictus beloofde wat dat betreft een schot in de roos te zullen worden.

Jos opende de volgende deur en overhandigde de sleutel aan Carl. De nieuwe distributiemanager kon zijn ogen niet geloven. De mahoniehouten lambrisering was ook hier terug te vinden maar dan in een veel luxueuzere uitvoering, met veel snijwerk en sierlijsten. De bordeauxrode vloerbedekking contrasteerde prachtig met de laaghangende goudkleurige draperieën van de grote hoekramen. Het grandioos groot en massief eiken bureaumeubel, met de bijhorende lederen bureaustoelen, was de absolute blikvanger. Toch bleef er nog voldoende ruimte voor een minder prominente vergadertafel met vier bijpassende stoelen en een ruime driezitsbank bij het raam, met dressoir en salontafel.

Jos keek geamuseerd toe terwijl ...

... Carl schijnbaar rustig en onbewogen een verkennend rondje maakte in wat vanaf nu zijn kantoor was. Hij mocht dan wel jong zijn, het leek erop alsof hij hier thuishoorde. De grote donkerharige dertiger was perfect gekleed. In zijn donkergrijs maatpak met lichtblauw overhemd en een fleurige stropdas paste hij helemaal in dit interieur.

Jos zag het als een gunstig voorteken.

”Het spijt me verschrikkelijk dat ik uitgerekend vandaag vast moest zitten in het verkeer,” klonk een warme, vrouwelijke stem vanuit de deuropening. Vanzelf draaiden de beide mannen hun hoofd in haar richting. Carls hart klopte tot in zijn keel bij het aanschouwen van zoveel vrouwelijke perfectie. Terwijl ze met uitgestoken hand op hem toe kwam gelopen, deed Carl datgene wat volgens bepaalde pseudo-wetenschappelijke studies elke zichzelf respecterende man om de zesentwintig seconden behoort te doen. Carl dacht aan seks.

"Goedemorgen meneer Dictus, ik ben Sonja, Sonja Scholten."

De knappe vrouw die met uitgestoken hand naar hem toe kwam lopen, deed hem denken aan een iets oudere versie van Nikki Reed in de film 'Twilight'. Met haar schoonheid en natuurlijke uitstraling was ze allicht in staat om menige man het hoofd op hol te brengen.

Terwijl hij haar de hand schudde, dwong Carl zichzelf om zich op haar ogen te concentreren, hoewel zijn hersenen nog bezig waren met de compositie die ze de voorbije vijf seconden hadden geregistreerd.

Hij dacht dat mevrouw Scholten ietsje ouder was dan hij, ...