Betrapt Door Mijn... - 17 - Sex Verhalen

Betrapt Door Mijn... - 17

... nog een kusje terug en zeg: “tot morgen Schat”.

Wij gaan uiteen, en ieder volgt zijn eigenweg naar huis.

Thuis plaats ik mijn fiets tegen de schuur en loop meteen naar boven, Pa is nog niet thuis van zijn werk.

Op mijn kamer zet ik mijn spullen weg en trek mijn werkkleren aan, en ga naar mijn werk.

Halverwege kom ik, op de plek waar ik normaal vaak Mark tref en moet ik aan hem denken.

‘Hoe zal het met hem zijn, het zal toch hopelijk niets ernstigs zijn.

Zal hij morgen weer op school kunnen zijn?’

Er gaat me van alles door het hoofd, ik rij bijna de boerderij voorbij, zo ben ik met mijn gedachten bij Mark.

De boer en Jeffrey staan buiten al op ons te wachten, hij kijkt dan ook vreemd op als ik alleen het erf op kom gefietst.

Hij vraagt meteen nadat hij me heeft begroet: “waar is Mark? Kom jij vandaag alleen, is hij soms ziek?”

“Nee, echt ziek is niet, hij heeft tijdens de gymles een smak gemaakt van bijna vijf meter.

De gymleraar en de ambulancebroeders vonden het beter dat hij mee ging naar het ziekenhuis.

Hij is een tijdje bewusteloos geweest, en dan vertrouwen ze het niet”.

“Hopelijk komt alles weer goed met Mark, hij zou vandaag met de tracktor het veld moeten gaan bemesten met de zeikton.

Nu moet ik dat zelf gaan doen, en ik heb hier op en rond de boerderij nog zoveel te doen.

“Ik heb Mark wel vaker toegekeken hoe hij een veld heeft bemest, als U mij uitlegt hoe alles werkt.

U weet dat ik wel vaker op de tractor heb ...

... gereden, U hoeft me enkel uit te leggen hoe de blubberton werkt”.

“Dat zou echt mooi zijn, als jij dat zou kunnen doen.

Zo kan ik in de beurt zijn van mijn vrouw, ze heeft weer last van haar buikje”.

Hij legt me uit hoe alles werkt, en wenst me veel sterkte.

Ik vul de blubberton met het drijfmest, als hij vol is loop ik naar de boer en zeg: “ik zit toch echt met een probleempje baas”.

Hij kijkt me aan en vraagt: “en wat is dat voor probleem?”

“U hebt me nog niet verteld welk veld ik moet bemesten, en helderziende ben ik niet” zeg ik met een lachje op mijn gezicht.

“Sorry Max, het is het veld dat jullie hebben geschoffeld. Jeffrey, ga vandaag maar met Max mee om te kijken of ook alles goed gaat.

Dan houd ik de andere jongens hier om mij te helpen”.

Ik klim in de tractor en Jeffrey reikt me de mand met proviand aan, en neemt plaats op het noodzitje. Als we in de cabine zitten merken we al snel dat het er bloedheet is, nog voor ik de motor start trekken we eerst onze T-shirts uit. Met ontbloot bovenlijf rijden we naar het te bemesten veld, na tien minuten draai ik het veld op.

Ik laat Jeffrey uitstappen, en geef hem de mand met eten en drinken aan.

Hij zet de mand in de schaduw neer, en loopt met de flessen drinken naar het meertje om ze in

het water te leggen.

Zodat ze lekker koel blijven, omdat hij snel terug wil komen draait hij zich vlug om.

Maar dat had hij beter niet kunnen doen, hij glijdt uit en valt achterover in het water.

Ik zit ...