Jongens Hormonen - 9 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 9

... te rukken. Mijn ogen zagen hun ballenzakken heen en weer klotsen. Ik zag hun zaad uit hun lullen spuiten. Ik voelde hun zaad op mij pletsen.

We stonden bij elkaar. Bart had enkele handdoeken gehaald. Daar droogden we onze lullen en buik mee schoon.

We doken opnieuw het water in.

- Heb je ervan genoten ? vroeg William;

- God, nee zeker ! Maar ik kan er niet tegen.

- Haha… Je kon niet anders hé !

Het was zeker na vier uur wanneer ik vertrok.

- Tot overmorgen !

- Tot overmorgen !

Woensdag 1 september. Met en zware rugzak beladen per fiets naar het college. Samen met Serge. Het deed abnormaal aan die natuurmens gewoon gekleed te zien, een beige jas, een geruit en gestreken hemd, schoenen en… zelfs kousen ! En… een korte broek !

Serge had me de avond voordien verteld dat bij mooi warm weer veel jongens een korte broek droegen op school. Nee, niet zo’n kort broekje van voor twintig jaar. Een moderne korte broek tot vlak boven de knieën. Een bermuda-broek. In Antwerpen, in het college waar ik les gevolgd had, daar was dat gewoon ondenkbaar !

- Tedju, Rik, gedaan met de vakantie !

- Ja, Serge.

- Het zou altijd vakantie moeten zijn, vind je ook niet ?

- Dat is de schuld van Eva, hé !

- Hoe de schuld van Eva ?

- Wel ja, had ze niet aan de appels van God de Vader gezeten, dan leefden wij nu nog in het Aards Paradijs !

- Ja, jij bent ne goeie, jij !

Even stilte.

- Ja, en dan hele dagen in ons blootje lopen, hé !

- Tedju… en in ...

... ons blootje naar school gaan !

- Ik zie al de leraars, met nen lul van vijftien centimeter.

- Of de leraressen, de oudste, met borsten lijk kallebassen.

- Ssssttt…

Druk verkeer aan de schoolpoort. Serge loodste me naar de fietsstallingen.

- Hé, Rik !

William kwam ook juist aangereden. En Bart eveneens.

Bart leidde me naar de studiezaal. Een immense zaal met allemaal grote lessenaars en banken. Ouderwets. Op de achterste rij lagen briefjes geplakt, met de namen van de leerlingen en de plaats in de studiezaal. Ik kreeg een plaats toegewezen ergens halfweg de grote zaal.

De subregent kwam.

- Ha, een nieuwe zeker ?

- Ja, meneer.

- Heb je al iemand die je kent ?

- Ja, meneer. Daar, Serge. Ik woon er naast.

- Serge ! Al veel geleerd over de vogels en de planten ?

- Ja, meneer. En hier, Bart ken ik ook al.

- Oke…

- Dat is meneer Glorieux, legde Bart uit. Geen gewone hoor. Je zult hem wel leren kennen. Als hij met zijn vingers knipt, zorg er maar voor dat je in orde bent.

Boeken en schriften in de lessenaar geborgen.

Belsignaal. Naar de speelplaats en opstellen per klas. De deur door, de trap op naar de klas. De vijfde wiskundig-moderne talen. Acht jongens en negen meisjes.

De klasseleraar verwelkomde ons. Mijnheer Detillieux. Die zou ons Nederlands, Engels en Duits onderwijzen. Wiskunde en wetenschappen kregen we van mijnheer Deblauwe.

Een voor een moesten we onze naam zeggen, en van waar we waren , en wie onze ouders waren ...