Jongens Hormonen - 9 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 9

Rik beleefde de laatste vakantiedagen en trok op 1 september naar zijn nieuwe school.

Maandag . Serge trok in de namiddag met zijn ma naar Ieper om nieuwe schoenen te kopen en nog een en ander voor school. Ik nam mijn fiets om een tocht te maken in de omgeving. Dank zij Serge had ik al een beetje de omgeving leren kennen en vond er al goed mijn weg. Prachtig weer. Ik had een kleurig sportbroekje aan met een hagelwit slipje er onder. En een leuk los hemdje. Lekker fietsen. De wind blies in mijn broekspijpjes. Ik vond het leuk. Die enkele weken in de Westhoek, samen met Serge, hadden mij helemaal doen veranderen. Het was alsof ik ernaar zocht om helemaal of minstens halfnaakt te zijn. Waar ik vroeger quasi nooit zo’n extra korte broekjes droeg, nu zocht ik het kortste uit. Ja, ik was absoluut niet minder bedeeld geweest wat mij lichaam betrof. Eerlijk gezegd, mijn lichaam mocht gezien worden. Mooie borst, duidelijke armspieren, gespierde dijen. Ik genoot er van te weten dat andere mensen – vooral andere jonge mensen – mijn lichaam zagen en konden bewonderen.

De tocht leidde me door mooie straten met leuke namen. De Westhoek ! Die vond ik prachtig. Jaja, op school in Antwerpen hadden we daar wel iets over geleerd. Doch over die mooie landerijen, grote hoeven, weidse weiden, groene velden… Nee,de schoonheid van deze streek, die moest je zien, ervaren, ondergaan.

Het was leuk fietsen. Ik kwam nog andere fietsers tegen, ouderen met dure sportfietsen, jonge meisjes, die me ...

... giechelend voorbij fietsten, dames op boodschappentocht. Ik zag mensen op het veld werken. In de grootstad kon je zo’n beelden enkel in je fantasie zien verschijnen. Hier waren ze realiteit.

Ik dacht aan de voddenfabriek. Hoe zou het zijn met de drie uit de strijkafdeling ?

- Hé, Rik !

Er wandelden drie jonge kerels richting een verbouwde tweewoonst die wat van de weg af stond. Ik herkende Bart en James. Ze liepen blootsvoets met enkel een sportbroekje aan, in bloot bovenlijf.

- Hé, potverdikke, Bart !

- Wat kom jij langs hier zoeken ?

- Gewoon even fietsen.

- En Serge ?

- Die is met zijn ma gaan winkelen. Woon jij hier ?

- Ja….

Bart wees een verbouwde tweewoonst aan, een eind van de weg.

- Kom je mee ? We gaan een duik namen in ons zwembadje.

Een duik in een zwembadje ? Met zo’n zomers weer. En… ik zou die kerels half of helemaal naakt zien. Bart en James had ik de dag voordien reeds kunnen bewonderen. Doch die derde, die trok me echt aan. Hoe kwam dat ?

Ik volgde het drietal, achter de tweewoonst – nu tot één enkele riante woning verbouwd. Een prachtige tuin met aan de zijkant een groot zwembad in plastiek, half in de grond gebouwd, en half boven de grond uitstekend.

De drie trokken al meteen hun broekje en sandaaltjes uit en ook hun slipje. Ze stonden daar poedelnaakt. Mijn ogen zocht de piemel van die derde.

- Dat is William, zegde Bart.

- Leuk….

In geen tijd had ook ik mijn schoenen en broekje en slipje uit. En hup, het ...