Gerard - Sex Verhalen

Gerard

... hield ik plots in. Ik hoorde of dacht toch dat ik dat hoorde, stappen in de gang naast mij. Maar alles was muisstil. Voorzichtig, met kloppend hart, haastte ik mij uit de pikdonkere gang. Net toen ik de gang wou verlaten, werd ik van achteren door iemand vastgegrepen. Een stevige hand forceerde mijn linkerarm achter mij en ik voelde een scherp voorwerp door het dunne katoen van mijn T- shirt in mijn ribben priemen. "Maak geen geluid, of ik steek je neer, begrepen ? " De kerel trok mij terug in de pikdonkere gang. "Ga met je handen tegen de muur staan, het hoofd naar de muur. Als je omkijkt, ga je eraan." Nauwelijks stond ik in die houding, of hij trok een zwartlinnen zak over mijn hoofd. Nu zag ik helemaal niets meer. Hij greep mijn beide handen achter mijn rug samen, en met het mes in mijn rug, dwong hij mij te stappen. Ik werd ergens in een auto geduwd, achteraan op de bank, plat op de buik, en mijn handen werden geboeid. In die ongemakkelijke houding gierde de wagen met mij door de stad. Ik voelde duidelijk de hobbelige kasseien van het centrum. Toen stopte de man. Toen de deur van de wagen openging, was het muisstil in de buurt. Geen auto's, geen stadslawaai. Hij duwde mij een huis binnen, trappen op, een kamer in. Door het zwarte linnen zag ik plots een heel fel licht aangaan, en toen kreeg ik een duw dat ik weer op mijn buik viel, languit. Mijn boeien werden losgemaakt. Even bleef ik bang, en tezelfdertijd versuft liggen. Toen krabbelde ik recht, en trok de muffe zak ...

... van mijn hoofd. Wat ik zag was een soort operatiekamer, oud en afgedankt wellicht. Er stond een groot wit bed, eigenlijk eerder een verhoogde tafel met matras dan bed, er stond een glazen kast, met allerlei, wat ik niet meteen kon onderscheiden. Naast de kast stond een meer dan levensgrote spiegel, op wielen. Er hing boven mijn hoofd een reusachtige ouderwetse operatielamp, met oogverblindend licht. Nergens zag ik een man. Toch, in de uiterste hoek van de kamer stonden twee enorme halogeenlampen opgesteld, waaruit zo'n fel licht kwam dat ik er nauwelijks kon naar kijken. Daarachter zat iemand, in een zetel. Even zag ik een hand met mes uit de lichtvlek te voorschijn komen. Toen hoorde ik voor het eerst de stem. "Ben je al een beetje bekomen? Geen schrik, het ziet er allemaal akelig uit, maar het is om het clean te houden. Ik hou van netheid. En als je je afvraagt waar je bent, dit is de oude Kraamkliniek aan de Coupure, de refuge, of mooier, de Toevlucht van Maria, met andere woorden, je bent hier wel in erg erg goede handen." En hij lachte gemeen.

"O ja, waag het niet dichterbij te komen, ik steek je neer. Niemand hoort het geschreeuw, en ik kieper dat mooie lijk jou van hieruit meteen in het Gentse water, dus niemand zal je vinden. Afgesproken ? Ok, als je precies doet wat ik zeg, kan er je niets gebeuren."

Zo was het dus allemaal gegaan, ik had mij schoorvoetend -op zijn bevelen- uitgekleed, tegen de ijskoude spiegel gestaan, mij op bed gelegd, en daar lag ik nu met ...