Gerard - Sex Verhalen

Gerard

"Kleed je uit, ja, je schoenen, T-shirt, broek. Nee, hou je slipje aan. Ga naar de grote spiegel naast de kleerkast. Druk je lichaam tegen de spiegel, kus je spiegelbeeld. Meer, langer, met je tong. Duw je geslacht tegen de spiegel, wrijf je slipje heen weer tegen de koude spiegel. Dat wind je op, niet ? Ok, ga nu op bed liggen, op je buik. Streel jezelf tussen je benen. Nee, niet van van achteren, van voor. Streel je piemel door je slipje, voel je hoe het je toch opwindt ? Trek nu je slipje uit. Trek het uit, zeg ik je ! Blijf op je buik liggen. Betast je balzak tussen je benen. Kneed de teelballen. Hou je penis stevig vast, ja trek de voorhuid ver over de eikel, verder, zeg ik je, verder. Draai je om, op je rug. Laat je penis bloot, geen handen daar voor, ik wil hem zien. Mooi, hij is mooi, je bent goed geschapen. Buig voorover. Aan het voeteinde rechts hangt een zwarte leren riem. Steek er je rechtervoet in. Steek er je voet in, zeg ik ! Knoop de gesp dicht. De andere voet aan de andere kant. Waarop wacht je ? Moet ik het soms doen ? Ok, ga nu weer liggen en strek je uit. Onder het kussen vind je een zwarte lap stof. Nee, hoger, jong. Knoop die lap als een blinddoek over je ogen. Steviger. Opnieuw. Je mag niets kunnen zien. Strek nu je armen achter je hoofd tot je de hoekspijlen van het bed voelt, één links en één rechts. Grijp die stijlen goed vast, span je lichaam op. Rek je helemaal uit."

Toen voelde ik hoe mijn rechterhand met een leren riem vastgebonden werd, en ...

... toen ik met mijn linkerhand vlug mijn blinddoek naar beneden wou trekken, werd die hand vliegensvlug vastgegrepen en stevig vastgebonden aan de andere kant. Nu lag ik daar spiernaakt, op een bed, dat niet met lakens maar met een soort ijskoud-aanvoelend wit plastiek was bedekt. Toch zweette ik. Het was warm in de kamer. En ik had het warm. Wellicht was dat ook onder invloed van de nachtelijke tocht hier naartoe.

Ik was laat gaan stappen in Gent. Ik had urenlang bij vrienden (collega's eerstejaarsstudenten) zitten kletsen op hun kamer, en toen ik alleen terug naar mijn kamer wandelde door de donkere stad, realiseerde ik mij plots dat het al over één uur was. Ik liep wat vlugger en besloot om dwars door het park te gaan, om tijd te winnen. Mijn kamer lag in de buurt van het station en ik kwam van de Citadellaan, dus. Het park was doods en donker. Ter hoogte van de kiosk had ik het onbehaaglijke gevoel gevolgd te worden. Maar telkens ik achter mij keek, zag ik niets dan dreigende bomen. Ik kreeg het koud en rilde, ik droeg maar een jeans en een katoenen T-shirt met wijde boothals, en geen kousen. Ja, het was, toen ik naar mijn vrienden vertrok in de late namiddag, zeer warm geweest. De eerste zon in mei bakte Gent heet. Ik was toen ook door het park gegaan, en op het graspleintje aan het Kuipje lagen er warempel jongens in hun short te zonnen. Maar nu was het koud. Toen ik het viaductje in het park binnenliep (eigenlijk een grillige grotconstructie met drie parallelle gangen) ...