1. Een Verrassende Reis - 10


    Datum: 3-9-2017, Categorieën: Homo Auteur: The, Bron: Opwindend

    ... en reed er mee naar het station waar ik het in een bagagekluis zette. Vervolgens informeerde ik of ik ook een fiets mee kon nemen in de trein naar Breda, ook dat bleek te kunnen. Vervolgens reed ik naar school waar ik, alsof het was afgesproken precies gelijk met Kees kwam aanrijden. Hij vertelde mij hoe het bij hem thuis was gegaan, en dat ik dus bij hem thuis niet meer zo welkom was. Kees schrok heel erg toen hij hoorde dat ik de laatste nacht in mijn ouderlijk huis had doorgebracht. “En nu???” Ik vertelde Kees dat ik mijn spullen al op het station had staan en dat ik vanaf vanavond in Breda woonde. Dit vond Kees heel erg maar zag ook zo gauw geen ander mogelijkheid. Hij wilde alleen even bedenktijd om te weten wat hij ging doen. Dat leek mij ook het beste. Voorlopig zouden we elkaar toch nog op school treffen want ik zou niet onmiddellijk in Breda een school hebben. En ik wilde geen school uitval want het was voor ons meer dan duidelijk dat hoe belangrijk het was dat wij zo gauw mogelijk onze opleiding hadden afgerond, en zelf de kost konden verdienen.
    
    Na het laatste lesuur bracht Kees mij naar het station. Ik kocht een kaartje met fietstoeslag, pakte mijn koffer uit de kluis en ging naar de trein. Voordat ik instapte nam ik afscheid van Kees. Een beetje onwennig. Nog nooit hadden we elkaar in het openbaar gezoend, maar wij begrepen beiden dat we bij dit afscheid niet met een simpel “Hoi en tot morgen” konden volstaan. Het voelde vreemd maar ook heel erg goed toen wij ...
    ... elkaar stevig omhelsden en een stevige zoen, vol op de mond gaven. Met moeite lieten we elkaar los en om het afscheid niet nog beladener te maken stapte ik maar gauw in de trein. Die vertrok spoedig en daarmee kwam er abrupt een einde aan de tijd als onbezorgde puber. Mijn tijd als volwassene was begonnen al had ik er geen idee van hoe dit precies verder zou gaan.
    
    Ik kan je zeggen dat ik, eenmaal in Breda toch wel een beetje met lood in mijn schoenen naar de Jacob Catssingel fietste. Geheel onnodig bleek later want ik werd er letterlijk met open armen ontvangen. Stef en Andrew konden natuurlijk niet weten wanneer ik mijn ouders zou informeren. Dat ik na mijn bekentenis op straat zou staan stond voor hen vast. De logeerkamer stond dan ook helemaal klaar ik kon zo mijn intrek nemen. Ik heb het schooljaar afgemaakt vanuit Breda. Tijdens de grote vakantie is Kees ook hier komen wonen en het examenjaar hebben we hier in Breda gedaan. Met z’n vieren hebben we een aantal hele gelukkige jaren gehad. Helaas zijn Stef en Andrew een paar jaar geleden bij een ernstig auto-ongeluk om het leven gekomen. Toen hun testament werd geopend bleken wij daarin te staan als hun enige erfgenamen. Van de ene op de andere dag konden we ons redelijk vermogend noemen. Mits we aan hun voorwaarden zouden voldoen. “En dat was?’ vroeg ik aarzelend.
    
    “Wij mochten dit huis, de inboedel, hun spaargeld en hun aandelenpakket, het onze noemen, op voorwaarde dat wij alle twee zo mogelijk door een baan in ons ...
«1234...9»