De Zes Van Klas 6A - 12 - Sex Verhalen

De Zes Van Klas 6A - 12

... tijd door. Honderden en honderden mensen passeerden daar voorbij. Recht over het terras was een sportwinkel. Voortdurend in- en uitgaande klanten. Naarmate de zon meer van zich liet voelen, waren er ook meer mannen in bloot bovenlijf. Sommigen droegen een spannende rennersbroek die vooraan ferm uit bolde. Lekker. Wat zou daar achter gezeten hebben ?

Mijn ogen zochten naar jonge gasten in kort broekje. Prachtige dijen. Ook aantrekkelijke meisjesdijen. Zalig genieten !

Geleidelijk aan raakte het terrasje waar we zaten vol. Naast ons kwam een man zitten met twee dochters, zo om en bij de achttien of zo. Ze droegen een veel te kort afgesneden jeansbroekje.

- Miljaard, zegde Johny, ik zou daar wel eens bij willen slapen.

- Slapen ? grinnikte Patrick.

- Jaaa….

’s Middags bestelden we een koude schotel : veel groentjes, weinig vlees. Met een stuk stokbrood.

Stefaan stootte me aan.

- Zeg, jong , je zak hangt half uit je broekje….

- Alles wat leeft moet lucht hebben, lachte ik.

- Straks zien de anderen het nog !

- En dan ? Een bewijs dat ik een man ben.

Ik trok mijn broekspijpje wat naar beneden. Zakje weg.

- Vanavond mag je die er opnieuw uit toveren.

- Zeker weten !

Vanavond ? Wat zou er gebeuren ? Die ochtend was er niets gebeurd. Ik dacht terug aan de avond voordien. God, man, had ik geschoten zeg !

De mensenstroom op en af hield gewoon niet op. Geleidelijk aan raakte ook langs weerszijden alles vol met mensen die er bleven staan ...

... om het schouwspel te zien.

We genoten van een ijsje. Ook dat !

Rond half vier kwam de reclamekaravaan voorbij. Getoeter, lawaai dat muziek moest voorstellen, metalen stemmen. Sjonge, sjonge. Naast ons zat een nogal rondborstige dame met haar man, blijkbaar een Nederlandse.

- Nou seg, moet je dat es sien !

- Ongelooflijk, hé, zegde ik.

- Nou ja, seg !

Ze bekeek ons.

- Nou, jullie sijn flamingen seker ?

- Ja, mevrouw, de streek Kortrijk – Ieper.

- Nou, verleden jaar sijn we in Flanders Field Museum geweest en op Tyne Cot Cemetery Ongelooflijk al die dooie mensen, is het niet ?

- Ja, mevrouw.

Vriendelijke dame.

Kwart voor vier. Meer en meer beweging van beneden uit. Wij stapten op, wandelden richting aankomst. Aan de kleine tunnel onder een hotel wandelden we nog wat verder en zochten een plaatsje in de schaduw. Er stond al heel wat volk.

Ja, en dan, kwart over vier. De eerste moto’s, ook moto’s van de Gendarmerie National. Auto’s. Motoren. Ongeduldig getoeter. Blauwe flikkerlichten. Sirenelawaai. Tussen al die motoren en auto’s een renner. Wie ? Iemand schreeuwde ‘Pinot’. De fransen waren om dol te worden ! Schreeuwen, springen. Een fransman ! Dan nog een renner en nog een en…

- Kijk, Froome !

De man in het geel.

Een voor een sleurden ze zichzelf voorbij. De dwangarbeiders van de weg. Machtig schouwspel. We genoten er van.

Tegen zes uur naar onze studio. Wat verfrissen. Naar het restaurant. Ons buikje vol eten.

Om Negen uur ...