Datenight - 7 - Sex Verhalen

Datenight - 7

... al vast, maar na die woorden kneep ze er nog net wat harder in en drukte ze haar hoofd tegen m’n schouder. Ik had echt het idee dat ze verliefd op me was. Nu miste ik dit soort signalen wel eens, maar dit leek me overduidelijk. Ik vond dit mooi, maar ook eng.

Het was tegen de frisse kant aan. Ze had helaas haar bikini dan ook thuis gelaten. Ik ook… M’n zwembroek dan. Het zonnetje scheen wat vaal en het waaide nog best stevig. Toch was het warm. Zeker toen we even heil zochten in de duinen tussen wat plukjes hoog duingras. Ik had wel een handdoek meegenomen en verstopt zaten we daar even. We konden over het strand en de zee heen kijken. Een luchtig knalrood shirtje vormde haar lichaam voordat het strak in haar net zo strakke spijkerbroek verdween. De mouwtjes waren kort, en de borst viel op. Noa had weer een push-up bh aangetrokken, en ik vond dat echt fantastisch. Of zoiets nou echt, of nep is, maakte me dan ook niet uit. Het oog wil ook wat, en daar zorgde ze altijd prima voor. Ik was wat dat betreft best wel oppervlakkig. Iedereen wel, denk ik. Ik en m’n vrienden in ieder geval wel. Want toevallig stapte er een bekend gezicht op ons af, net toen ik net iets te lang naar de borst van Noa zat te kijken en ze er waarschijnlijk iets over had willen zeggen, in positieve of negatieve zin, die zijn ogen ook goed de kost had gegeven in zijn partnerkeuze. ,,Dus dit is de befaamde Noa.’’ hoorde ik een bekende stem, en ik sprong meteen overeind. ,,Hey, man. Alles goed? Wat doe jij ...

... hier nou?’’ vroeg ik hem dan meteen. Hij lachte gul en we vlogen elkaar even in de armen en gaven elkaar ook nog een stevige handdruk. ,,Ja, we zagen jullie lopen.’’ zei hij dan opgetogen en achter hem verscheen zijn vriendin die iets meer moeite had de duin te beklimmen. Ook zij werd warm door mij onthaald en ik stelde de twee toen even voor aan mijn date, die toch een beetje gek opkeek, maar desondanks het leuk leek te vinden. De gozer in kwestie was Pascal. Een goeie en oude vriend van mij. Vroeger kwamen hier bijna dagelijks. Ondertussen woonde hij in de stad. Hij was er ook niet bij toen ik Noa mee uit had gevraagd in de supermarkt, maar hoorde wel bij het groepje vrienden die er voor de rest wel bij waren. En net als ik, gaf Pascal zijn ogen graag goed de kost.

Zijn vriendin heette Jung. Dat is een naam die je niet zo veel hoort in Nederland, en dat is ook logisch, want Jung was geen Nederlandse. Van onze leeftijd, ontzettend aardig en hartelijk, en Koreaanse… Ja, geen idee hoe die elkaar precies hebben ontmoet, maar ze leken voor elkaar gemaakt te zijn. Pascal was de eigenaar van een grote sportschool in de stad. Een vrij lange en magere jongen, maar wel goed afgetraind. Niet zo’n gorilla type. Hij was hiervoor ook surfinstructeur geweest en had ook het een en ander van de wereld gezien, waar ik zo’n beetje heel m’n leven in hetzelfde dorp had doorgebracht. Ergens had hij dan Jung ontmoet. Je kent ze wel, die Koreaanse popjes. Dat was zij ook. Op het eerste gezicht. ...