1. Verhalen Van Little...


    Datum: 2-9-2017, Categorieën: Homo Auteur: Dorian, Bron: Opwindend

    ... Hij kijkt mij aan en laat zijn ogen over mijn hele lijf glijden. Bram staat op.
    
    ‘Ik wist niet dat je hem vanavond al wilde ontmoeten.’
    
    Vladimir kijkt Bram niet aan en blijft naar mij staren.
    
    ‘Ik wilde onze gast graag in de ogen kijken, Bram. Hij laat zijn in leer gehulde vingers zacht over mijn wang gaan. Dan trekt hij aan de ceintuur van mijn kamerjas en pakt mij ballen vast en knijpt er zacht in. Mijn pik staat in een paar tellen weer stijf omhoog. Vladimir pakt hem beet en begint mij af te trekken. Zijn vrije hand laat hij tussen mijn benen glijden. Dan tussen mijn billen. Voor ik het weet spuit ik over de leren handschoen heen. Vladimir zoent mij. Dan likt hij mijn zaad van zijn handschoen.
    
    ‘Hmmm, je bent een fraai exemplaar mens, jongeheer Matteo. Ga zitten en eet uw maal verder op. Bram, zou jij de jongeheer en mij voor de rest van de avond alleen willen laten?’
    
    ‘Maar natuurlijk, Vladimir.’
    
    Bram maakt nog een paar aantekeningen en bindt dan zijn boekwerk dicht. Hij doet alles in een leren tas en staat op.
    
    ‘Dan zie ik jou morgen weer, mijn beste. Een fijne nacht.’
    
    Hij geeft Vladimir een knuffel en twee kussen op de wang. Dan kijkt hij naar mij en steekt zijn hand uit.
    
    ‘Aangenaam kennis te mogen maken, Matteo. Wie weet tot snel.’
    
    ‘Dank u. En wie weet.’
    
    Bram loopt weg en Vladimir doet zijn mantel af en gooit hem over mijn kleren heen. Hij gaat zitten in de stoel tegenover mij. Vinger voor vinger trekt hij uit de leren handschoenen en gooit ...
    ... ze op het bed. De man tegenover mij is ergens in de twintig. Hij is prachtig. Hij had zo model voor een schilder of beeldhouwer kunnen zijn. Of een danser.
    
    ‘Hoe kan zo’n mooi schepsel als jij nou een hoer zijn? Waar in de wereld en in onze lotsbeschikking gaat het dan mis? Geloof jij dat zulke dingen vastliggen in een predestinatie?’
    
    Ik slik even.
    
    ‘U bedoelt...?’
    
    ‘Denk je dat je geboren bent om hoer te worden? Om mannen te verwennen? Of is het een keuze?’
    
    Ik neem een slok wijn. Op dit vragenvuur was ik niet voorbereid.
    
    ‘Zoals ik Bram ook al uitgelegd heb, het is meer toeval. Maar er zijn mensen die niet in toeval geloven. Dat alles Gods plan is.’
    
    ‘Geloof jij in Gods plan? Dat alles al uitgedokterd is? Dat als ik jou hier en nu bijvoorbeeld dit mes tussen jouw ribben plant en daarmee jouw leven eindig dat dat allemaal al zo uitgedacht is?’
    
    Ik slik even. De schoonheid kan dus ook grimmig zijn.
    
    ‘Moord hoort bij de duivel.’
    
    Vladimir lacht hard op.
    
    ‘De duivel en z’n oude moer. Hemel en hel.
    
    Slecht en goed. Weet je dat er geloven zijn die helemaal niet zo denken; dat slecht niet door de duivel komt en in de hel hoort, maar dat het een essentieel onderdeel van het leven en daarmee van ieder mens is. Als we dat nou eens als nieuwe waarheid nemen en dat jijzelf keuzes kan maken: dan heb jij er voor gekozen om hier nu te zijn, niet?’
    
    Ik knik.
    
    ‘Ik denk het wel, meneer.’
    
    ‘Dan zou je nu ook de keuze kunnen maken om weg te lopen, niet?’
    
    ‘Dat ...