1. De verbitterde kluizenaar en dochter - 2


    Datum: 10-6-2018, Categorieën: Familie Auteur: Nienke, Bron: Gertibaldi

    ... dochter was die ze graag voor hem zou zijn. 'Dat kan ik je niet zeggen. Als je dat van eerder al erg vond? Dan kan ik je dat zeker niet vertellen, je bent er gewoonweg nog niet klaar voor.' -'Hoe weet ik dan wel dat ik er klaar voor ben?' 'Dat zal je wel merken. Geloof me nou maar, maak je geen zorgen.' -'Oke. En papa? Bedankt.'
    
    De daaropvolgende dagen hield Tom zijn dochter goed in de gaten. Hij wou weten of het gewerkt had of dat het bij die kus blijven zou. Wel liet hij zijn kleren nu voorgoed voor wat ze waren en onderhield zijn lichaam des te beter. Hij wou er aantrekkelijk uitzien voor zijn dochter. Hij ging daarom niet meteen sporten, maar at wel vaker fruit, waste zich nu nog beter, op alle plaatsen, en onderhield zijn stoppelbaard netjes. Niet alleen deed hij dat om haar zo misschien makkelijker over de streep te trekken. Nee, hij wou er ook graag gewoon goed uitzien voor haar, alsof hij haar waard probeerde te zijn op uiterlijk vlak. Zij had dit alles niet door, daarvoor werd ze te druk in beslag genomen door haar gedachten. Hij had haar iets gegeven om over na te denken, dat stond wel vast. Ten eerste vroeg ze zich nog steeds af wat hij bedoelde met die volgende fase. Hij leek er nogal belang aan te hechten, het leek wel om iets heel belangrijks te gaan. Zou dit de rest van haar leven bepalen? Deze vragen hingen samen met het tweede wat ze zich afvroeg, namelijk wanneer ze er dan wél klaar voor zou zijn. Misschien ging ze dat wel nooit zijn en wat dan? Ze zou ...
    ... hem ontzettend teleurstellen. Misschien zou hij het op een gegeven moment wel beu zijn en haar op straat zetten. Dat mocht nooit gebeuren! Hij zorgde al 16 jaar voor haar en was de enigste voor haar. Waarschijnlijk beschermde hij haar tegen iets gruwelijks, maar was hij te nobel om dat te willen toegeven. Ze wist niet eens of er daarbuiten nog andere mensen waren en of die nog maar in de buurt zouden komen van zijn zachtaardigheid! Bij deze gedachten, raakte ze in paniek. Langzaam trachtte ze te kalmeren en rustig aan iets anders te denken. Nu pas merkte ze dat hij in de zetel recht tegenover de hare was gaan liggen. Hij moest ingedut zijn, want zijn ogen waren dicht en zijn ademhaling regelmatig. Weer werd haar de adem ontnomen bij het zien van zijn schoonheid. Ze merkte dat hij een heel kalmerende uitwerking op haar had en stond op uit de zetel, om naast de zijne te gaan zitten. Ze knielde op de grond naast zijn lichaam en ze kon niets anders doen dat zijn gezicht aanstaren en genieten. Waar had ze hem toch aan verdiend? De schaamte om haar gedrag van laatst en het ongeloof om zijn bestaan in haar leven, deden haar zoveel pijn dat ze een paar tranen over haar wangen liet lopen. Zachtjes boog ze over hem heen en liet haar lippen op de zijne rusten. Meteen verdween wat van de pijn en werd ze verdoofd door het voelen van zijn warmte op haar gezicht. Even bleef ze in die houding zitten, vervolgens stond ze op en ging op haar bed liggen waar ze zachtjes bleef snikken. Maar zonder ...