1. De verbitterde kluizenaar en dochter - 2


    Datum: 10-6-2018, Categorieën: Familie Auteur: Nienke, Bron: Gertibaldi

    Er was iets veranderd in de relatie tussen Elizabeth en Tom. Waar ze zich eerst nog opgewonden voelde door de gedachte aan haar vader, was ze nu nog wel aangetrokken tot hem, maar eveneens vastbesloten er nooit meer aan toe te geven. Ze had nauwelijks nog moeite met het negeren van haar lust en weigerde te erkennen dat van die lust enige sprake was. Haar vader echter had een tegengestelde reactie op het voorval. Sinds die kus was hij gaan beseffen hoe mooi en lief hij haar wel vond, hoe lang het al geleden was dat hij enige vorm van bevrediging had gehad en hoe lang het geleden was dat hij nog zoiets gevoeld had. Het was moeilijk toe te geven, maar hij besefte dat hij verliefd aan het worden was op zijn Lizzie. Het enige probleem was dat zij zich zo gegeneerd en onzeker voelde dat ze zich terugtrok en hem leek te vermijden. Maar het was moeilijk elkaar te vermijden als je al je hele leven bij elkaar woonde en je zo lang je kon herinnerde een nauwe band had gehad met de enige persoon die je kende. Dus hoeveel wilskracht en gêne Lize ook voelde, ze kon het niet opbrengen lang van haar vader weg te blijven. Ten slotte had zij de eerste stap gezet, en leek zijn handelen niet meer dan een reactie daarop. Hij wist toch alles? En hij had toch alleen maar het beste met haar voor? Misschien had hij niet bedoeld haar te kwetsen, maar was zij overgevoelig gaan doen en had ze overreageerd. Dus na een tijdje besloot ze haar vertrouwen weer volledig in hem te stellen, en hem er gewoon op ...
    ... aan te spraken. Hierdoor was hij enigszins verrast (hij had in haar altijd een verlegen bloempje gezien) maar ook weer niet helemaal. Ze had immers haar hele leven al op hem vertrouwd en zou moeilijk zonder hem kunnen. Dus tegen de tijd dat ze terug toenadering zocht, had hij onbewust al een antwoord voorbereid. 'Papa?' -'Hmh. Is er iets Lize?' 'Wel...ik...ik wou zeggen dat het me spijt als ik dat niet had mogen doen.' Als was het om nog maar eens te bewijzen hoe onschuldig en onwetend ze was opgegroeid, liet ze hem met deze woorden merken dat ze niet wist hoe dat heette. 'Toen je me zoende?' -'Jja.' Hierop antwoordde hij dat ze helemaal niets verkeerds had gedaan. 'Weet je nog toen je vertelde over dat nat worden en die vreemde gevoelens? Toen ik je antwoordde dat dat het teken was dat je klaar was voor een nieuwe fase?' -'Ja?' 'Wel, toen dacht ik oprecht dat je er klaar voor was. Toen ik je vastgreep en terugzoende? Dat was omdat ik echt dacht dat je klaar was voor die nieuwe fase. Maar gezien je reactie ben je dat waarschijnlijk niet. Zit er maar niet mee in, ik kan dat ook niet zomaar verwachten. Ik begrijp het heus als je nog wat tijd nodig hebt.' -'Maar...wat houdt dat dan in?' Ze was geschrokken van haar eigen vraag, want dit hoorde niet. Als hij het had willen uitleggen, had hij dat allang gedaan. Hij leek het echter niet erg te vinden, en zocht naar een geloofwaardig antwoord dat haar hopelijk nieuwsgierig te maken, of haar het gevoel te geven dat ze niet de perfecte ...
«1234»