Tegenprestatie - 1 - Sex Verhalen

Tegenprestatie - 1

... jacht. De lucht van de fretten was niet te harden en dus besloot hij de deur wat open te zetten. Anton was helemaal op en geestelijk zat hij er even helemaal doorheen, want zijn ontsnapping zou ongetwijfeld gevolgen krijgen. Mede door het frisse weer voelde hij dat hij slaperig werd. Hij besloot om even op de vele jute zakken te gaan zitten die in een hoek lagen. Maar toen hij zat voelde hij zijn kruis en rug nat worden. Hij voelde onder zich en schrok, want zijn hand zat helemaal onder het bloed. In paniek vroeg hij zich af of hij gewond was geraakt zonder het zelf te weten. Pas toen had hij door dat hij op een berg slachtafval was gaan zitten en werd alles zwart voor zijn ogen. De spanningen waren hem te veel geworden en hij viel in een diepe slaap.

Tot hij wakker schrok van een enorme klap. De schuurdeur was dichtgeslagen en door het draadglas zag hij een zwarte hond luid blaffend tegen het glas springen, wat een enorm kabaal veroorzaakte. Anton schrok omdat het monster ontzettend veel agressie uitstraalde. Het beest knalde met enorme klappen tegen het draadglas, dat daardoor bijna brak. Op de achtergrond hoorde hij een vrouwenstem pesterig zeggen "...zo kleine stinkers, kom op Truus waar zijn die etters dan?" Als de dood wachtte Anton op wat er komen ging. De deur ging een stukje open en zodra Anke hem zag, weer dicht. De hond blafte hysterisch tot Anke in het plat Rotterdams schreeuwde "Kappen nou mongool en kom hier, aan de riem, debiel dat je bent".

De deur ...

... ging open en daar stond een kleine vrouwtje. De Hollandse herder hing met ontblote tanden grommend in de riem, tot Anke haar met haar voet een zet gaf en met een scherpe stem "Af en zitten" riep. Als aan de grond genageld keek Anton naar het kleine slanke vrouwtje en haar hond, die hem vals aankeek. Anke op haar beurt kreeg een glimlach en deed haar hand naar haar schouder om een dubbelloops geweer weer op zijn plek te trekken. Op een rustige toon zei ze "Toe maar, kijk eens aan Truus, we hebben hier zowaar een inbreker geloof ik". "Anke..?" vroeg Anton zachtjes. Ik ben het, Anton..!” "Anton..?" vroeg Anke. “Ja ik ben het, Anton. Ik zag vanochtend kans om te ontsnappen en zit al vanaf het begin van de middag hier in jouw schuur. Ben op een gegeven moment denk ik in slaap gevallen. Ik heb het erg koud en m'n kleren zijn doorweekt van het bloed”. Anke zei niets en dacht “O ja, die vent met z’n castratiewens” en ze nam hem van top tot teen keurend op. Ze kwam al snel tot de conclusie hij niet de mannelijke kerel was die zij zich had voorgesteld. Wel een beetje jammer, maar misschien moest ze het er maar mee doen.

Terwijl Anke hem aandachtig in zich opnam, deed Anton hetzelfde met haar. Hij zag een kleine maar prachtige, slanke meid met schitterend rood haar. Door het zonlicht, dat door haar prachtige rode haar scheen, leek het alsof er een Fenix in de deuropening stond. Haar verschijning zorgde er voor dat hij spontaan 'n erectie kreeg. Maar zij had dit niet door. Anke had ...