Tegenprestatie - 1 - Sex Verhalen

Tegenprestatie - 1

Dit verhaal is geschreven door Anke van de Berg samen met Anton Heesch. We zouden graag vernemen wat jullie er van vinden.

DEEL I

Na voor de derde keer te zijn opgepakt wegens Schennis van de Eerbaarheid, art 239 wetboek v. strafrecht, was Anton Heesch door de rechter veroordeeld tot een gevangenisstraf van 3 maanden, plus verplichte opname en behandeling in een Psychiatrische Instelling voor Zedendelinquenten. Via zijn advocaat bood dhr. Heesch zijn oprechte excuses aan voor het feit dat hij opnieuw de samenleving tot last is. Hij verzocht de rechtbank er mee in te stemmen dat hij zich, in plaats van een gevangenisstraf met aansluitend verplichte opname te ondergaan, zich zou laten castreren. Aangezien eerdere psychische behandeling totaal geen effect hadden gehad en hij nu al wist dat hij het vroeger of later gewoon weer zou doen, omdat hij nu eenmaal geen weerstand kon bieden tegen de drang om te exhibitioneren. Het was dhr. Heesch zijn uitdrukkelijke wens om het vonnis te wijzigen en tot vrijwillige castratie te worden veroordeeld, omdat het een bewezen en doeltreffende methode is om te voorkomen dat zedendelinquenten opnieuw in de fout gaan. De rechter begreep wat dhr. Heesch bedoelde maar zei dat de wet het sinds 1970 niet meer toestond om mensen te castreren en hij daarom ook niet verder op zijn verzoek kon ingaan. Dus deze keer ging Anton in het gevang. Geen taakstraf deze keer maar echt in 't hok en daarna verplichte ziekenhuisopname...

Na twee maanden zat ...

... het zitten er voor Anton alweer op. Bij zijn ontslag uit de gevangenis kreeg hij te horen dat hij zich binnen 48 uur bij de Psychiatrische Instelling moest melden. Niet om, zoals Anton eigenlijk al jaren wenst, gecastreerd te worden, maar om slap te kletsen met psychiaters en dergelijke. Zou hij dat niet doen dan gold hij als een voortvluchtige misdadiger. Na het ontslag uit de gevangenis stapte Anton direct op de trein om zich nog dezelfde dag te melden bij de instelling. Hij kreeg een eigen kamertje met tv. Overdag had Anton 's ochtends een sessie met een psychiater en in de middag ook nog een sessie. De sessies duurden ongeveer anderhalf uur en gingen over z'n jeugd, familiesamenstelling en de relatie met zijn ouders, zus en broer. Hoe het vroeger op school ging en of hij in zijn jeugd bij een sportvereniging zat. Of hij in z'n jeugd veel werd gepest enz. De rest van de dag bracht hij door in de recreatieruimte en de computerruimte. Nu had Anton de eerste dag al via internet een aantal oproepjes geplaatst waarin hij, bij wijze van, gewoon schreeuwde om hulp. Maar Anton kreeg helemaal geen reactie op zijn oproepjes. Waarschijnlijk omdat hij in zijn oproepjes eerlijk bekende waarom hij gecastreerd wilde worden en dat hij in de Instelling voor Zedendelinquenten op een gesloten afdeling zat opgesloten.

Na ongeveer een maandje werd Anton tijdens een middagsessie door zijn psychiater meegedeeld dat iedereen zeer tevreden was over zijn voortgang. Er werd hem ook gevraag wat hij ...