Taboe - 20 - Sex Verhalen

Taboe - 20

woordje vooraf van de auteur:

De belofte om na de vakantie te stoppen met hun incestueuze relatie valt broer en zus allebei moeilijk, maar dat zal een trouwe lezer niet verbazen. Het mag duidelijk zijn dat ze allebei 'zoekende' zijn naar een alternatieve invulling van hun noden en verlangens. Dit deel - en nog een paar volgende delen - zijn dan ook eventjes minder 'Taboe' en minder 'Familie', maar wel een noodzakelijk opstapje naar wat er binnen dit 'foute gezin' nog allemaal zit aan te komen. Dankjewel aan iedereen die dit verhaal de moeite van het volgen waard vind.

Vriendelijk groet, Stanzie.

“Stoor ik?”

Met deze vraag stormde Hilke op woensdagavond, de derde dag van het nieuwe academiejaar, de kamer van haar hartsvriendin binnen. Blijkbaar was ze niet van plan om het antwoord af te wachten, want met een diepe zucht plofte ze op rand van het opengeslagen bed neer.

“Nee hoor,” lachte Ellen Verbeek. “Jij stoort nooit, al zou ik het wel op prijs stellen als je volgende keer eerst effen aanklopt. ik word namelijk niet zo graag verrast terwijl ik mijn pyjama aantrek.”

”Oh Sorry,” mompelde Hilke schuldbewust. Ze had niet eens gemerkt dat Ellen zich stond om te kleden. “Ik zal er in het vervolg aan denken.”

“Ach welnee,” antwoordde haar vriendin glimlachend, terwijl ze naast haar op het bed plaatsnam en een arm om haar schouder legde. “Ik maak maar een grapje, Hil. Jij bent altijd welkom hoor. Vertel het eens, wat scheelt er? Jij bent niet in je gewone ...

... doen, dat zie ik zo.”

Ellens vraag luchtte Hilke op. Dit was weer de Ellen die ze kende en waarmee ze reeds in de eerste maand dat ze samen op kot zaten bevriend was geraakt. Twee jaar was dat intussen geleden. Sindsdien waren ze heel veel met elkaar opgetrokken en waren ze elkanders steun en toeverlaat.

Heel even had het ernaar uitgezien dat er tijdens de voorbije vakantie een einde was gekomen aan hun mooie vriendschap. Twee dagen eerder, bij hun weerzien op de eerste dag van het nieuwe academiejaar, had Ellen duidelijk gemaakt hoe Hilke haar tijdens de vakantie gekwetst had door zomaar van haar weg te lopen. Natuurlijk bedoelde Ellen de enige keer dat zij elkaar waren tegengekomen, toevallig dan nog, daar in die Spaanse dancing. Hilke had direct beseft dat ze haar vriendin een verklaring schuldig was, wilde ze hun vriendschap redden. Nadat ze Ellen had laten beloven dat hetgeen ze ging zeggen absoluut tussen hen zou blijven, was ze aarzelend aan haar vakantieverhaal begonnen. Zonder al te zeer in detail te treden, had ze Ellen in vertrouwen genomen. Hoe ze verliefd geworden was op haar eigen broer en dat die liefde wederzijds was. Hoe het toegeven aan die liefde voor elkaar had geleid tot een drie weken durende passionele relatie, met alles erop en eraan.

Met grote ogen en nog grotere oren had Ellen haar verhaal aanhoord, zonder haar ook maar één keer te onderbreken. Pas minuten nadat Hilke uitgesproken was, had Ellen haar spraak terug gevonden.

“Maar Hil, dat is ...