Mini - 28 - Sex Verhalen

Mini - 28

... onmiddellijk merkt. Ik schijn een open boek voor haar te zijn. En als ze er later achter komt dat ik iets voor haar heb verzwegen, zijn de rapen gaar en kan ik waarschijnlijk een week in de garage op een veldbed slapen en uit de muur eten. Heb ik geen zin in.”

“Tja… dan zit er niks anders op dan maar eens een babbeltje te gaan maken met haar. Verdwijn jij maar naar je Piratenteam, ik bel haar op en vraag of ze even tijd voor me heeft.” Hij grijnsde. “Don’t call us, we’ll call you…” Ik bleef nog even zitten. “Theo, zit jij er niet mee dat, áls je Joline aanneemt, twee van jouw teamleiders een relatie hebben? En als het meezit over een tijdje getrouwd zijn?”

Hij schudde zijn hoofd. “Kees, ik ken jou en ik ken Joline. Joline zelfs langer dan jou. Twee volwassen mensen die best in staat zijn om ‘werk’ van ‘privé’ te scheiden.” Hij gniffelde terwijl hij de telefoon pakte en het nummer van de receptie intoetste.

“En als ze tijdens het werk even klef doet, zoals laatst na jouw presentatie, ach… Dat vergroot de arbeidsvreugde. Dan is de nieuw aan te stellen KAM-functionaris ook blij! En nou opgedonderd, meneer Jonkman! Ik moet belangrijke dingen doen: directeur spelen! ... Dag mevrouw Boogers, met Theo van DT… Heeft u in uw drukke schema wellicht tien minuten tijd voor mij?... Over een kwartiertje? Heel fijn, dan zie ik u zó!”

Met de deur al open zei ik lachend: “Wat ben jij een enorme slijmbal zeg…” Het gezicht van Gonnie die het hoorde terwijl ze langs liep was ...

... onbetaalbaar.

Ondanks dat ik natuurlijk reuze benieuwd was hoe Joline zou reageren, besloot ik ‘gewoon’ verder te gaan met m’n werk. Er moesten nog wat details geregeld worden voor het grote project, dus zat ik druk in het Engels te telefoneren toen Joline binnenkwam.

Ik wees haar een stoel en zag al dat ze barstte van de adrenaline. Pesterig rekte ik het gesprek met ‘small talk’. Toen ik vijf minuten na haar binnenkomst de telefoon neerlegde, barstte de bom dan ook.

“Kees! Zie je niet dat ik iets belangrijks te vertellen heb? En je kletst maar door over helemaal niks, verdomme…” “Hohoho dame… even ontspannen graag. Glaasje water? Je ziet er opgefokt uit, meisje… Is Zomers teruggekomen of zo?”

Ze schudde korzelig haar hoofd. “Nee, die trut wil ik nooit meer zien… Iets véél belangrijkers!” Ze zweeg even en haalde diep adem.

“Theo, jouw baas, heeft me gevraagd of ik teamleider van jullie backoffice wil worden!” Ik keek zuinig. “Teamleider backoffice… Hmm, klinkt wel aardig, maar in de praktijk ben je dan chefje van… drie dames. Dat heeft niet zo veel om het lijf, toch? Dat doe je met twee vingers in je neus…”

Ze keek beledigd. “Nou, daar denk ik héél anders over, meneer Jonkman! Jullie backoffice gaat behoorlijk uitbreiden. In totaal dertien mensen en een chef daarboven. En hij heeft me gevraagd om die chef te zijn! Calculatie, ICT, inkoop en marketing… En ik heb ‘m voorgesteld om ook een frontoffice te maken: twee receptionistes. En dat voorstel heeft hij één op één ...