1. Mijn Jeugdliefde Daniëlle... - 1


    Datum: 28-7-2023, Categorieën: Overspel Auteur: NeroA, Bron: Opwindend

    ... vervolgens zakken over mijn onderarm en liet me toen weer los. Het eerste wat ik dacht was dat dit niet echt corona-proof was, niet dat ik dáár een probleem van zou maken maar het zette me aan het denken, ze wilde me waarschijnlijk even aanraken, hoopte ik. "Oké, ik zal proberen minder zenuwachtig te zijn maar ik vind het gewoon zo bijzonder dat onze wegen zich in eens na al die jaren weer kruisen", zei ik. "Prima, laten we dan even een kopje koffie drinken in de aula, goed?", vroeg ze. Ik stemde in en even later zaten we in de aula te kletsen over vroeger en hoe het allemaal is gegaan na 'onze tijd'. Zij was net als mij getrouwd, ze heeft een zoon en een goede baan bij een bank. Toen de koffie op was keken we elkaar in de ogen aan en ik zei spontaan: "Sorry dat ik vroeger zo was zoals ik was". "Hoe bedoel je dat?", vroeg ze. "Nou, dat ik vroeger alleen maar oog had voor dat ene en daarbij min of meer zelf alles heb verprutst tussen ons. Ik denk dat ik een eikel was." Met haar lieve stem zei ze terug dat ze er achteraf ook spijt van had zich zelf niet iets meer open te hebben gesteld. "Maar je was inderdaad altijd ... geil, zeg ik het goed?". Ik liep een beetje rood aan en antwoordde haar dat het inderdaad een kwestie van hormonen was, dat ik dat ook niet altijd zelf kon sturen en me er vaak rot om voelde. We hebben er om gelachen en het voelde heel fijn om dit tegen haar te hebben kunnen zeggen. Uit het niets zei ze in eens: "Weet je nog dat we het nooit zonder condoom ...
    ... hebben gedaan?" Ik hapte naar adem en zei: "Ehm, nee, dat klopt. Of, ik bedoel.. nee niet hé?" "Weet je", zei ze, "ik ben ook veranderd hoor, ik heb er vaak aan gedacht en soms denk ik er nog wel eens aan. Je was wel echt heel gek op me, dat weet ik. Je was lief en voorzichtig en dat ben ik ook nooit vergeten." Een beetje meer rood aangelopen en inmiddels ook licht opgewonden keek ik haar in haar mooie lichtblauwe ogen. Ze zei "Maar wat niet is..." "Ja, dat kan nog komen!", schoot me er uit. Een twinkeling in haar ogen verscheen, ze stond op en zei "Ik bel je, is dat goed?" "Ja, dat is goed, wel doen dan hé?". Ze gaf me een zoen op de wang en liep de aula uit, ik stond met een lichte erectie en een rood gezicht naast het tafeltje en keek haar na, hoe deze prachtige blonde vrouw met haar lekkere billen in die strakke witte broek de aula uitliep. Mijn gedachten gingen alle kanten op en ik wist niet goed wat ik er van moest denken, hoe houd ik thuis mijn mond dicht, ik bedoel, ik moest oppassen dat ik niets zou laten merken. En ik heb mijn nummer niet eens gegeven, wat een sukkel ben ik.
    
    "Zo, je bent zover zie ik?", sprak het hoofd van de school, hij was blijkbaar naar binnen gekomen toen Daniëlle naar buiten ging. Ze zijn elkaar vast tegengekomen dacht ik nog. Ik bevestigde dat ik alleen nog even wat moest opruimen en dat het verder inderdaad helemaal klaar was. Ik pakte mijn spullen en maakte dat ik wegkwam. Eenmaal thuis aangekomen heb ik mijn vrouw gezoend, het eten opgewarmd ...
«1234...»