Mijn Jeugdliefde Daniëlle... - 1 - Sex Verhalen

Mijn Jeugdliefde Daniëlle... - 1

Mijn naam is Ronald en ik ben 45 jaar. De mensen die mij goed kennen noemen mij meestal 'Roon', ik weet niet precies waar ik die bijnaam heb opgelopen maar ik heb die al zo lang ik me kan herinneren. Als zelfstandige ICT'er ben ik dagelijks in de weer om computersystemen te installeren en te onderhouden op verschillende locaties bij verschillende klanten, de meeste zijn vaste klanten. Een grote klant van me is een scholengemeenschap, ik ben hier iedere week wel voor aan het werk, telkens weer op een andere plek, het bevalt me wel. Verder heb ik recent een corona testlocatie geïnstalleerd en een maand of twee geleden nog een dierenartsenpraktijk met aangelegen hondentrimsalon. Zo kom ik nog eens rond, al met al een afwisselende baan op afwisselende locaties.

Vorige maand lag er een verzoek om een server uit te wisselen bij het hoofdgebouw van de scholengemeenschap. Het oude beestje had zijn beste tijd gehad en ook de upgrade naar een nieuwer besturingssysteem was hard nodig. Om de laatste details te bespreken had ik een afspraak gemaakt met het hoofd van de school. We hadden al snel een overeenkomst gesloten: ik doe mijn ding voor het aangeboden bedrag maar wel ná schooltijd, dus in de avonduren, zonder hiervoor extra te berekenen. Mijn vrouw vindt het niet zo leuk als ik de avonden doorwerk maar soms is het niet anders. Deal!

Nadat ik het schoolhoofd 'de elleboog' had gegeven, want een hand geven dat kon nog niet vanwege corona, liep ik zijn kantoor uit, de gang op ...

... richting de uitgang. Bij een van de lokalen ging een deur open en ik stond op eens oog in oog met een oude bekende. "Hee Roon, wat leuk om je te zien", zei een zachte stem. Een zachte stem die ik me maar al te goed herinner. Haar stem is niet hees maar heel liefelijk, alsof haar stem soms net iets wil overslaan, voor mij dus 100% herkenbaar. Volledig verbaasd keek ik mijn jeugdliefde in de ogen en ik stamelde: "Hoi Daniëlle, ja ehm.. wat leuk om jóu te zien". Ik voelde dat Cupido zijn pijl had afgeschoten en er waren spontaan vlinders in mijn buik die een dikke 25 jaar geleden waren weggevlogen, het is zo gegaan als het is gegaan. In één seconde ging er van alles door me heen: herkenbaarheid, verliefdheid, verbazing maar ook angst. De angst om iets te doen of te zeggen wat deze spontane ontmoeting zou verpesten. "Wat doe jij hier?", vroeg ze me, terwijl ze de deur sloot van het lokaal. Ik antwoordde dat ik een afspraak had gemaakt om werkzaamheden uit te voeren. Ze vertelde op haar beurt dat ze een zoon heeft die op deze school zit, er was zojuist een gesprek geweest met de mentor omdat het niet zo lekker liep met hem. Het was een ‘1 op 1 gesprek', zonder de zoon zelf. Terwijl we praatten liepen we richting de uitgang en eenmaal bij de uitgang aangekomen tikten we elkaars elleboog aan en zeiden gelijktijdig: "Fijne avond". We lachten om de gezamenlijke uitspraak en zij ging richting de fietsenstalling en ik richting de parkeerplaats. Eenmaal in mijn bedrijfsbusje was ik nog van ...