Uit De Friendzone - 3 - Sex Verhalen

Uit De Friendzone - 3

... maar neutraal op. Ik meende deze woorden natuurlijk wel. Ik wilde dan wel meer, maar was geen slechte jongen. Al mocht ik maar op deze manier tijd met haar doorbrengen, was dat al meer dan ik kon verwachten, had je me het verloop van de laatste weken aan het begin van dit schooljaar aan me verteld. Ik bleef nuchter eronder. En zij ook.

'Ja, en we kunnen natuurlijk ook gewoon leuke dingen doen.' zei ze meteen opgelucht. Mijn reactie leek ze niet verwacht te hebben. Mij kon je eigenlijk alles maken. Ik werd niet snel boos of teleurgesteld. Dat had natuurlijk alles te maken met de lage verwachtingen waar ik mee opsta. Wat dat betreft legde ik de lat dan weer niet zo hoog...

-

De rest van de week was ook gewoon chill. Je zou kunnen spreken van een tweedeling in onze groep. Met name in de lessen. In de pauzes en voor en na school waren we vaak met zeven. Iedereen had wel wat toe te voegen al klikte het nooit tussen iedereen. Als enige jongen fladderde ik er een beetje tussendoor en niemand had ooit problemen met mij. Ik was in een zin misschien wel de lijm die dit groepje bijeen hield. Ik suste altijd de conflicten voordat ze echt uitbraken. Het waren toch vrouwen... Al werd ook ik als 'one of the girls' gezien... Ja, dat was vaak wel pijnlijk. Bij zes mooie meiden in de friendzone zitten. Het was wat. Aan de ene kant had je het jonge grut. Van mijn leeftijd, maar ik hoorde er niet bij. Dit waren Kamila, Madi, Rachel en Megan. Met Kamila als centraal punt, wat ik ...

... natuurlijk maar al te goed begreep. En dan waren ik, Amanda en Kim er nog. De 'buitenbeentjes'. Niet alleen in de groep, maar in de hele klas eigenlijk. Het had een jaar moeten duren, maar nu leken wij elkaar ook wat meer gevonden te hebben, dus. Ik en Kim maakten elke dag wel even kort een praatje, en Amanda stond daar dan soms gezellig bij. Ze deed dan ook gezellig. Kim liep er altijd heel modieus bij - op haar Koreaans - en dat kon Amanda wel waarderen als voormalig model. En zo werden we langzaam geen buitenbeentjes meer nu we elkaar gevonden hadden. En dat was best prima, al lag een definitieve tweedeling wel op de loer. Het leek me zelfs onvermijdelijk, en ik zou dat ook niet gaan lijmen als het zover komt. Het was me duidelijk dat er niets veranderlijker is dan het leven zelf. Je groeit en ontdekt. Je ontmoet nieuwe mensen. In zo'n eerste jaar ontmoet je elkaar min of meer perongeluk. En of dat soort relaties stand houden, weet je maar nooit. Ik merkte al enig venijn van bijvoorbeeld Kamila nu ik meer met Amanda optrok. Amanda trok op haar manier altijd de aandacht die Kamila zo graag zou willen hebben. Nu dus ook die van mij. Dat was vorig jaar wel anders. Ik kon daar best van genieten, zoals dynamieken kunnen veranderen. Ik zou later best sociologie of psychologie willen studeren, of iets dergelijks. Zodra ik klaar ben met m'n MBO en het HBO daarna... Dromen mocht best. Net zoals ik droomde van die leuke meiden uit dit groepje. Je weet maar nooit. Een kus van Amanda had ik ...