Mini - 151 - Sex Verhalen

Mini - 151

... maar… Hoe zeg je dat? Je hebt klasse en dat straal je uit. Als je hiermee over straat loopt, krijgen alle kerels een acute nekhernia van het omkijken naar jou.”

Ze gniffelde en antwoordde met haar gewone stem: “En ik krijg dan een blaasontsteking door de kou. Leuk om hierin te flaneren Kees, maar pas als het 20 graden is. Ná rokjesdag.” Ik knuffelde haar. “Daar hou ik je aan. En we gaan een telraam meenemen om alle ongelukken te tellen die je veroorzaakt.” Ze proestte het uit. “Dwaas… Is het eten al klaar? Ik heb honger!” Ik schudde mijn hoofd. “Nee. Ik werd ernstig afgeleid door heel knap jong meisje… Nog tien minuten geduld. Ik had het gas laag gezet toen je me riep. Bij jou weet je maar nooit wat er in de slaapkamer kan gebeuren…” Ze glimlachte en tikte op mijn neus. “Mazlov, meneertje. Heb ik ook bestudeerd.”

Ik zette de gaspitten weer hoog en Joline zette de glazen op de bar. Toen kwam ze tegen me aan staan. Haar handen op mijn buik, haar heupen wreven tegen mijn billen en ze gaf kusjes in mijn nek. “Voor een ijsberg ben je toch best wel warm, Kees…” hoorde ik in mijn oor. Ik draaide mijn hoofd en keek haar aan. “Voor een blonde feeks heb je best wel lekkere handjes, Joline…” Een giebel volgde. “Gaan wij vanavond leuke spelletjes doen, meneer?” Ik draaide me langzaam om. “Daar heb ik vreselijk veel zin in, mevrouw. Maar voor de verandering mag u vanavond de dienst uitmaken. Ik sta na het eten volledig tot uw beschikking.” Joline keek verrast en ik knikte. “Als ...

... wij spelletjes speelden, was jij altijd het jonge meisje wat ondeugend was. Vanavond wil ik jou de leiding geven… En doe ik alles wat jij wil.”

Ze liep naar me toe en glimlachte. “En denk jij dat dat veel uitmaakt? Lieve Kees, we weten van elkaar wat we fijn vinden… Of heb jij nog verborgen verlangens?” Ik moest ondeugend grinniken. “Jawel. Maar net als jij hou ik nog even voor me tot na ons trouwen. Je zou je eens kunnen bedenken.” Ik kreeg een stomp. “Rotzak.” Daarna een zoen. “En toch hou ik van je. Al was het alleen al omdat je goed kunt koken…” Even later zaten we lekker te eten. “Wat doen we vanavond, schat? Behalve leuke bed-spelletjes?” Joline keek me aan. “Hé dame, dat bepaal jij. Jij bent de chef vanavond. Ik heb al moeten verzinnen wat we gingen eten; dan mag jij de rest van de avond invullen.” Ze knikte. “Dat is waar. Dan stel ik voor dat we na het eten even uitbuiken op de bank, daarna ga jij nog een uurtje studeren en ik ook en rond half negen kom ik je ophalen om je voor eigen plezier te misbruiken, oké?” “Lijkt me een fijn plan, uwe Narigheid. Want morgen moet ik weer voor Wachtmeester

Greet

verschijnen.”

Ik grinnikte. “Volgens mij zal die weinig te mopperen hebben; ik heb best hard gestudeerd deze week.” “Mooi. Dan wordt er deze week ten minste nog iémand blij van je. In plaats dat ze in de bajes…”

Joline werd onderbroken door mijn telefoon. Die gaf het alarm dat er iemand in de buurt rondhing die niet welkom was. Ik griste het ding van tafel en ...