1. Een Beeldschone Huisgenote... - 16


    Datum: 20-7-2023, Categorieën: Romantisch Auteur: Dannyboy, Bron: Opwindend

    ... afgelegd had. Maar was dat wel genoeg? En paar politiemannen die het zelf gezien hadden dan? Mark en Edwin vluchtten niet eens toen ze de sirene hoorden. Echt oliedom van ze vond ik. En natuurlijk hadden Mark en Edwin verwondingen op hun handen. En videobeelden? Nee dat dacht ik niet. Foto’s? Het OM had vast wel een paar mooie foto’s.
    
    Mark en Edwin maakten geen schijn van kans was mijn conclusie. Nu maar afwachten hoe de rechtszaak zou verlopen.
    
    Ik raakte uit mijn gedachten toen ik merkte dat mijn mok inmiddels leeg was.
    
    Ik besloot om alvast broodjes te smeren, want Mandy kon elk moment komen.
    
    Inderdaad, een minuut later kwam Mandy de keuken in. Ze had haar haren al geföhnd. Glimlachend ging ze aan tafel zitten. Ik keek haar verontwaardigd aan.
    
    ‘’Wat?’’ vroeg Mandy.
    
    ‘’Krijg ik geen ochtendkusje? Oké, dan niet.’’ Ik draaide me om en smeerde de broodjes verder. Direct daarna hoorde ik de stoel piepend schuiven. Ik grinnikte inwendig.
    
    Ik voelde haar handen op mijn schouders en wilde mij eigenlijk omdraaien, maar ik bleef stug staan. Mandy lachte en ging naast mij staan en probeerde mij te kussen. Ik draaide wéér weg van haar. Ze lachte hardop ‘’Oké dan niet.’’ Mandy draaide lachend om en wilde weglopen. Maar ik greep haar arm en trok haar hard tegen mij aan. Met als gevolg dat onze buiken tegen elkaar aan botsten. Mandy lachte luid. Ik keek haar glimlachend aan. Mandy zocht mijn lippen op en kuste mij zacht en teder. Ik beantwoordde het met veel plezier. ...
    ... We verbraken onze kus, onze voorhoofden leunden tegen elkaar aan en we keken in elkaars ogen. Onze vingers kruisten elkaar.
    
    ‘’Ben je klaar voor vandaag?’’ mompelde ik zacht.
    
    Haar glimlach verscheen. ‘’Ja, het gaat allemaal goed komen.’’
    
    Ik knikte. ‘’Ik heb het volste vertrouwen in je, schoonheid.’’
    
    Ze straalde. ‘’Dank je wel lieverd.’’ Ze kuste me opnieuw.
    
    ‘’Boterham met kaas?’’
    
    ‘’Zoals altijd’’ knipoogde Mandy. Ik grijnsde.
    
    We nuttigden ons ontbijt. Ik reikte Mandy een grote mok koffie aan met de opmerking: ‘’Je zult die hard nodig hebben, slaapkop!’’
    
    Als beloning kreeg ik een stomp in mijn buik.
    
    Mandy keek naar de klok. Het was half acht.
    
    ‘’Max komt zo meteen als het goed is. De dames komen rond acht uur’’ zei Mandy.
    
    Ik knikte. Ik ging naar de badkamer om me even klaar te maken. Even later hoorde ik de deurbel. Dat moest Max zijn.
    
    Toen ik klaar was liep ik terug naar de keuken. Max en ik begroetten elkaar hartelijk.
    
    Een blik naar de tafel leverde mij weer een verontwaardigde blik op van Mandy. Ze keek me vragend aan.
    
    ‘’Geef je gasten tegenwoordig geen drinken meer? Lekkere gastvrijheid hoor!’’ zei ik met een grijns. Max grinnikte en Mandy zuchtte.
    
    ‘’Hij was nog geen twee minuten hier!’’ sputterde Mandy tegen. Ik lachte.
    
    ‘’Bakkie?’’ vroeg ik aan Max. Hij knikte.
    
    Ik schonk de mok vol en gaf die aan Max.
    
    ‘’Ook een boterham?’’
    
    ‘’Als het kan, graag. Twee sneetjes met kaas.’’
    
    ‘’Net als zijn zusje’’ mompelde ik tegen ...
«1234...19»