-
De Club - 2
Datum: 16-7-2023, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... bezoekje te brengen. Maar hij was bezig en hoorde me niet eens. Ik was weer naar de sportschool geweest, en de vele blikken die ik had getrokken, hadden me toch weer een beetje teruggebracht in de bui van die eerdere avond. Ik kleedde me snel om in een vluchtig, zomers jurkje en zonderde me af in de garage waar ik plek nam in zijn auto. Ik had al een tijdje met het idee gespeeld, en het was me gewoon duidelijk dat hij meer nodig had om gestimuleerd te raken. Dat ik even moest wennen aan het idee, leek me niet meer dan logisch. En nu wist ik zeker dat ik het overdreef. Want aan de ene kant wilde ik niet wat hij van me verlangde. En ik dacht dat het duidelijkst te maken door er een flinke schep bovenop te doen. Het was misschien niet de juiste manier, maar praten leek nog weinig zin te hebben. - Dus belde ik hem op en probeerde ik mijn allergrootste acteertalent naar boven te halen door hem te zeggen dat ik aangehouden was op de weg terug. 'Wat? Waar ben je?' 'Oh... Ze willen me niet laten gaan...' jammerde ik dan voordat ik hem duidelijkheid wilde geven. 'Hoezo? Wat bedoel je?' Ik zuchtte verontrust en schudde met m'n hoofd, omdat ik dacht dat ik alleen dan geloofwaardig kon zijn. 'Twee agenten hielden me aan. Ik reed te hard, en door rood. Ik wilde niet betalen...' slikte ik zwaarmoedig. 'En toen zei de ene agent iets... En ik zei dat mijn vriend het niet eens erg zou vinden... En nu willen ze niet gaan voordat ik dat gedaan heb...' ging ik door. Het ...
... bleef lang stil aan de lijn en ik moest met moeite mijn lach inhouden. Het verhaal klopte van geen kant, maar dat maakte voor hem niet uit. Hij hoorde enkel wat hij wilde horen. En dat was dat ik zogenaamd iets kon doen om onder de boete uit te komen. Wat hem natuurlijk prettig leek... 'Laura? Waar heb je het over?' vroeg hij zich toen verbijsterd af. 'Ja, dat is toch zo. Je wilde toch dat ik ging sletten. En omdat je me toch al niet ziet staan de laatste tijd... Scheelt een flinke boete.' probeerde ik hem te overtuigen, en deed vooral alsof ik mezelf moest overtuigen. En dan weer zo'n stilte waarin ik hem gewoon kon horen denken. Hij geloofde het vast niet. 'Maar ik wilde je toch bellen voor de zekerheid. En anders moet je maar komen, hoor.' probeerde ik nog te laten merken dat ik het juist niet wilde. Maar mijn ondertoon was duidelijk. Ik was aangehouden door twee knappe agenten in uniform en die hadden mij wel zien zitten. Moest ik dat erg vinden? Ook al was het niet echt, natuurlijk... - 'Wacht... Ik... Ik snap er niks van.' zei hij toen nog heel snel. Je kon echt merken dat dit wat met zijn hoofd deed. 'Je maakt een grap, toch?' 'Nee.' zei ik hem duidelijk. 'Alleen pijpen, kon ook...' liet ik nog vallen. 'Zal ik dat dan maar doen als jij me niet wilt halen.' Het sloeg natuurlijk helemaal nergens op, maar de details deden er al niet meer toe. Ik kon horen hoe het hem opwond. Ik hoorde het aan zijn stem en zelfs zijn ademhaling was hoorbaar. 'Nee, wacht... ...