Korfbal - 86 - Sex Verhalen

Korfbal - 86

... ze ook met hun knieën nog een fractie meer lengte gaven. Ze groeiden van trots zo te zeggen.

Ik veegde over hun kontjes, gaf er een paar zachte smakken op en ze bleven roerloos zitten. Ik zei: “Meiden, jullie krijgen pijn en plezier. Met dat mengsel vieren we dat we één jaar getrouwd zijn, maar ik ga jullie ook straffen voor hetgeen jullie vandaag mij hebben aangedaan. Excuses zijn niet gepast. Acceptatie van de straf wel”.

Ik wachtte even en zei daarna: “Jullie kennen je safeword”.

Dat zei ik eigenlijk nooit en daardoor beseften ze dat het echt heftig zou worden. Ik vervolgde: “Ik ben niet boos op jullie, maar ik wil jullie duidelijk maken dat je dit nooit meer moet doen en dat ga ik heel duidelijk inprenten”.

Ik verlangde geen antwoord en liep langzaam, dreigend om de beide heerlijkheden heen, waarbij ik op de geopende handpalmen en voetzolen ging staan en er flink wat druk op gaf.

Beiden accepteerden ze deze pijn, zonder enige reactie. Heel goed.

Ik voelde aan de pluggen en die zaten flink strak. Ze hadden, zoals ik wel verwachtte, forse exemplaren uitgekozen. Met wat meer kracht trok ik ze uit hun kontjes en ik zag dat de smalle basis gebogen was, zodat de plug veel comfortabeler zou zitten dan een ‘normale’.

Zonder moeite drukte ik de metalen dingen weer terug en ik zag de kontgaatjes de dikke kop verzwelgen: een heel erotisch gezicht!

Ik zei: “Ga rechtop zitten, op je knieën”. Synchroon volgden ze mijn bevel op. Strak naast elkaar zaten ze ...

... gedwee naar beneden kijkend, met de handen geopend op hun wijd geopende bovenbenen. Ik bevoelde mijn meisjes op een aantal plekken, kneep in gevoelig vlees en merkte dat het vel van het kutje van Kyara nog wel wat rood was. Hun beider klit was wat groter dan normaal, maar dat was alleen maar leuker voor de komende speelronde. Ik zei: “Ga met jullie ruggen tegen elkaar zitten en doe je benen tegen elkaar.

Snel schuifelend gingen ze in de positie zitten. Ik pakte een bundel heel stevige tiewraps en maakte daarmee de nekringen aan elkaar vast. Daardoor konden ze hun hoofd niet meer makkelijk draaien en waren ze gedwongen om naar beneden te kijken. Met dezelfde tiewraps maakte ik hun bovenlijven aan elkaar vast. Eén boven de borsten, één er vlak onder. Hun bovenarmen fixeerde ik naast hun lijven, zodat ze hun onderarmen en handen een beetje konden bewegen. De tiewraps sneden in hun vlees: een voorproefje voor straks!

Daarna pakte ik twee houten apparaten. Het leek een beetje op een voetenbankje van 50 bij 50 cm. De bovenkant bestond uit houten balkjes van ongeveer 4 cm dik, die allemaal met 1 cm tussenruimte naast elkaar gemonteerd waren, zodat een scherpe rand naar boven wees. Ik schoof er eentje voor de knieën van Kyara, nam haar bij haar haren en duwde haar achterover. Daardoor vouwde haar moeder zich dubbel en wipten haar knieën omhoog. Met mijn voet schoof ik het ‘voetenbankje’ onder haar opgerichte onderbenen en ik liet haar rustig zakken.

Direct kreunde Kyara: dit deed ...