Charlotte - 28 - Sex Verhalen

Charlotte - 28

... problemen ze zijn opgelopen. Dat vind ik nogal interessant. Op onze beurt vertellen we over ons verhaal. En ik vertel ook over mijn verleden, en dat vinden François en Helene nogal een groot contrast met mijn huidige werk en leven. Wat het natuurlijk ook wel is. Van vrijbuiter en vagebond naar leraar en freelance kok.

François vertelt dan, dat hij dit jaar het bijzonder moeilijk had, omdat hij graag zou willen uitbreiden, maar dat het voor hem moeilijk is om financiers te vinden. Maar in de tussentijd zijn we al aan het eten, en zowel François, als Helen, moeten toegeven, dat dit inderdaad wel stukken beter smaakt, dan de vorige keren, dat François probeerde te grillen. En dat is natuurlijk weer een compliment voor mijn kunde. Tijdens het eten opent François zijn laatste fles tafelwijn, van eigen makelij. En ik ben wel onder de indruk van deze wijn. Erg smaakvol, net niet te complex om het geen tafelwijn te noemen en ook niet te krachtig van smaak. Kortom, een zeer goede tafelwijn. Ik zeg meteen tegen François: ‘Dit is erg goede wijn, François. Ik ben dan wel niet de allergrootste kenner op wijngebied, maar ik heb wel veel verstand van drank. Dit is gewoon goed!’

François glundert. ‘Dat is ook de reden, waarom we zo goed aan de weg timmeren. Maar we zijn bijna klaar met eten, ik zal de andere fles wijn alvast openen, die moet nog even ademen voordat ik die uitschenk. En dan mag je nog eens je mening zeggen. Je lijkt me bevoordeeld met een nogal goede smaak. Je weet ...

... wat lekker is, en wat smaakt. Dat is een talent.’

Lisa zegt dan: ‘Voor mij geen wijn meer, François. Hij is erg lekker, maar ik heb al meer gedronken, dan ik nu eigenlijk mag.’

Ze wijst op haar bollende buikje. Helene zegt daarop: ‘We hadden je ook wel iets anders kunnen aanbieden, Lisa.’

‘Het is niet erg, Helene. Een paar glaasjes wijn zullen echt niet erg zijn, bovendien had ik gewoon zin in een glas wijn. Peter ziet dat niet graag, maar hij heeft ook niet geprotesteerd. En soms moet dat ook gewoon kunnen. Zolang je het maar beperkt houdt.’

Helene kijkt haar glimlachend aan. ‘Het klinkt alsof Peter op dat gebied wel een beetje beschermend is?’

Lisa glimlacht. ‘Nu gaat het, maar in het begin was hij echt erg. Maar hij had ook wel een beetje gelijk, het is immers ons kind, dat nu in mijn buik groeit. Maar nu weet hij, dat het zo nu en dan moet kunnen. Het verbaast me eigenlijk, dat hij niets zei, toen François mijn tweede glas inschonk. Maar ja, ik wilde die wel eens proeven, maar een derde glas, dat gaat me te ver. Misschien dat ik even van Peter zijn glas zal nippen, maar een heel glas dat zeker niet.’

Ik glimlach alleen maar. Ik ben blij, dat Lisa nu ook zelf haar verantwoordelijkheid op zich neemt. Daarom had ik ook niets gezegd bij haar tweede glas. En ze heeft ook gelijk, zo af en toe moet dat ook kunnen. Ze heeft in Nice zich keurig onthouden, en het zou nu ook onhoffelijk zijn geweest om te weigeren.

Wat later schenkt François mijn glas vol, en ik ...