Mijn Grootpapa - Sex Verhalen

Mijn Grootpapa

... eenzijdig verkeersongeval om het leven gekomen. Hij geraakte in een slip, zo neemt men aan, en klapte tegen een boom(!) Grootvader bezoekt nog vaak zijn graf, maar voelt de pijn nog steeds. Ook nu nog, na al die jaren!

Om zijn leven op deze aarde, zolang als mogelijk is, te veraangenamen, komen Floris en ik regelmatig langs, of beter gezegd bij hem naar binnen en vise versa. Soms nemen we een paar jongens mee die vol bewondering en volgespoten met dat zaad van hem, weer huiswaarts keren. Zowel de lengte van zijn lul, als zijn spuitvermogen dwingen respect af. Dat verhaal deed al snel de ronde, dat het zo erg werd dat hij niet meer zoveel tijd voor ons had, omdat hij één of meerdere geile knaapjes op bezoek had.

Uiteindelijk ging het (geestelijk) toch steeds verder achteruit, zodanig dat er geen houwen meer aan was. Hij was bijna iedereen vergeten, maar mijn naam wist hij (gelukkig) nog wel en, vreemd genoeg, ook die van Floris. Op het einde vroeg hij steeds naar Emiel. Toen ik hem vertelde dat Emiel op hem wachtte, bedaarde hij wel weer. De naam Emiel, stelde de rest van de familie voor een raadsel. Vlak voordat hij definitief zijn ogen sloot, zei hij nog één keer Emiel, en stierf met een glimlach op zijn lippen.

Op zijn begrafenis waren er juist veel jongeren, vooral vrienden van Floris en mij, en natuurlijk van Grootpapa! Dit leidde tot nog meer raadsels bij de ...

... familie. We lieten het maar zo. Oh ironie, zijn graf ligt achter dat van zijn geliefde Emiel. Toen iedereen weg was, heb ik de mensen van de begrafenisonderneming gevraagd om de kist nog wat verder naar voren te schuiven. Ze begrepen niet waarom, maar deden het toch. Zo zijn Emiel en hij, toch nog dicht(er) bij elkaar. Het liefst had ik ze lepeltje/lepeltje gelegd, maar dat kon niet.

Tijdens de receptie nadien, kreeg ik het wel even Spaans benauwd. Een jongen die wel verdacht veel op Emiel, in zijn jeugd, leek, vroeg mij of hij mij even kon spreken. Behalve de condoleances vertelde hij mij dat hij (ook) homo is en opzoek was naar zijn roots. Maar van zijn familie werd hij niet veel wijzer. Hij had zelfs de indruk dat hij daarin wat werd tegengewerkt.

Hij was eens, met een andere knaap, een keer bij grootpapa op bezoek geweest. Behalve Grootpapa's enorme lul en zijn spuitvermogen, was het die knaap ook bijgebleven dat hij hem telkens Emiel had genoemd, terwijl hij toch Roy heet.

We, Floris en ik, hebben hem toen alles verteld en hem kopieën van de foto's van Grootpapa gegeven. Vooral bij de, zeg maar, alles onthullende foto's, moest hij glimlachen. Hij noemde zowel mijn als zijn grootvader, stoute jongens. Sindsdien zijn we goede maatjes, soort van familie eigenlijk, en bezoeken regelmatig het Graf van Emiel en Grootpapa. Die hebben voor altijd een bijzonder plekje in ons hart.