1. Poetsvrouw


    Datum: 22-5-2023, Categorieën: Werk Auteur: Bert, Bron: Gertibaldi

    ... en haar bruine sterretje werd doorkruist door een dunne veter. Terwijl mijn broek steeds krapper aanvoelde struikelde ik voorover en belandde tegen haar slanke strakke benen. Sorry verontschuldigde ik mij, ik miste even een tree. Lachend keek ze me aan en terwijl ze me overeind hielp voelde ik een tepel tegen mijn bovenarm aan schuren. We kwamen boven aan en ik liet haar de kamers zien, één grotere kamer die al enigszins was ingericht met een bed met bijpassende kast en twee wat kleinere kamers, waarvan in één daarvan de cv- en luchtinstallatie gemonteerd waren. Hua keek geïnteresseerd rond en zei toen: ik denk dat ik aan drie uurtjes wel voldoende heb om het allemaal te kunnen schoonhouden en als het straks eenmaal loopt misschien nog wel een half uurtje minder. Ik keek haar verbaasd aan, omhelsde haar even en bedankte haar voor haar eerlijkheid. Naar mijn gevoel stonden we daarbij nét iets te lang in elkaars armen gesloten, terwijl ik alweer haar lekker romige borstjes met de dikke tepels tegen mijn borstkas voelde schuren. Ook in mijn broek begon de bult almaar groter te worden, wat Hua ongetwijfeld gevoeld moet hebben. Toen we elkaar eindelijk loslieten keek ze eerst diep in mijn ogen en daarna schuin naar onder naar de bobbel in mijn broek. Ze lachte dromerig, omhelsde me nogmaals en gaf me een korte zoen op mijn wang. Ik wilde haar natuurlijk het liefst meteen op het bed gooien, maar kon me nog net inhouden. Sorry voor die kus verontschuldigde ze zich, maar ik zei dat ...
    ... ik het een hele eer vond dat ze zo’n oude man gekust had. We schoten beiden in de lach en ik wist zeker dat ze zich hier ondertussen al fijn thuis begon te voelen.
    
    Ik vroeg haar of ze misschien iets wilde drinken, maar dat wilde ze niet omdat ze haar man, die toevallig tussen twee opdrachten door thuis was, had beloofd dat ze niet langer dan nodig weg te zullen blijven en hij haar dus ondertussen wel thuis zou verwachten. Met nogmaals een tedere omhelzing en wederom haar borstjes met dikke tepels tegen mijn borstkast duwend namen we afscheid, waarbij ik haar nog snel de sleutel van de voordeur overhandigde. Ze keek me vragend aan en toen zei: Je weet maar nooit of ik een keer weg moet of ik ben om een andere reden niet thuis dan kun je altijd binnen. Begrijpend knikte ze en vertrok naar huis. Omdat we hadden afgesproken voor donderdag vanaf negen uur, stond ik extra vroeg op en nam nog even een douche. Daarbij fantaseerde over het mooie lichaam van Hua en ik kreeg spontaan een stijve leuter, maar besloot om er maar met mijn handen vanaf te blijven, anders was ik niet op tijd klaar om haar te ontvangen. Net als vorige keer was ze ruim op tijd en opende ik de voordeur al, voordat ze de mogelijkheid had om aan te bellen. Zâoshang hâo riep ze me toe, wat zoiets als goede morgen bleek te betekenen. Ho even sprak ik quasi geërgerd, jij wilt een nieuwe taal leren ik niet. Ze schrok enigszins van mijn reactie, maar toen ze zag dat ik een glimlach niet kon onderdrukken schoot ze ...
«1234...7»