1. Het Satorvierkant - 1


    Datum: 21-4-2023, Categorieën: Fantasie Auteur: Leen, Bron: Opwindend

    ... langgerekt en intensief orgasme. De ene na de andere rilling gaat door haar lijf. Ik zie hoe haar ogen wegdraaien. En terwijl ze half verdoofd onder me probeert bij te komen, spuit ik straal na straal in haar goddelijke grotje. We blijven nog even in elkaars armen liggen, de omgeving vergetend. Twee lichamen, twee helften, die samen een perfect geheel vormen. En wanneer ik mijn hoofd optil om haar aan te kijken, weet ik dat ze hetzelfde voelt. "Wauw", is het enige wat ik kan uitbrengen.
    
    We fatsoeneren onze kleren en kruipen weer dicht tegen elkaar aan. Marie laat haar blik over de graven dwalen. Haar ernstige blik maakt haar ouder. Ik ben volledig in haar ban. In stilte bekijken we graven en verlepte bloemen. Hier dwalen de herinneringen van honderd-duizenden personen, hun levens, gevoelens, illusies, dromen die ze nooit hebben kunnen realiseren, teleurstellingen, vergissingen en onbeantwoorde liefdes die hun levens vergalden...
    
    De lucht voelt vochtig en graal. Opkomende mist bedekt het kerkhof met een onnatuurlijk gordijn. "Kom we moeten gaan", klinkt Marie plots nerveus. "Het kerkhof komt tot leven." Ik kijk haar verbaasd aan. "Merk je het niet? Hoe alles aan het veranderen is?" Ik wil lachen, maar merk dat ze het serieus meent. "Gekkie", fluister ik. "Sttttt," reageert Marie en wijst in de richting van een zuilengalerij.
    
    Een in een zwarte cape gehulde vrouw komt onze richting uit. Een capuchon bedekt haar gezicht. Haar over de borst gekruiste handen zijn in zwarte ...
    ... handschoenen gestoken. De cape komt tot aan de grond, zodat haar voeten niet te zien zijn. Vanaf waar we zitten, wekt de figuur zonder gezicht de indruk te zweven zonder de grond aan te raken. Een koude rilling loopt over mijn rug.
    
    In haar handen houdt ze een amulet. De vrouw loopt naar een grafsteen die precies onder ons uitkijkpunt ligt en blijft met de rug naar ons toe stilstaan. Het graf voor haar heeft geen naam. De vrouw buigt voorover, legt de amulet op de steen en loopt langzaam weg op dezelfde manier als ze gekomen was. Als een verschijning.
    
    "Die amulet wil ik," sis ik. Ik spring op en loop naar het graf toe. De hanger voelt warm en zwaar aan. Op de voorkant is een matrix te zien van 5 bij 5, waarin 5 woorden staan die in alle richtingen hetzelfde aangeven.
    
    SATOR
    
    AREPO
    
    TENET
    
    OPERA
    
    ROTAS
    
    "Laat liggen," smeekt Marie, maar het is te laat. Bovennatuurlijk gemurmel lijkt overal vandaan te komen. We zijn omsingeld. Rondom ons meerdere silhouetten. Een kleine meute levenloze lichamen zweven rondom ons als helse marionetten. Ik voel iets kouds in mijn nek. vingers. Ik kijk op. een gezicht glimlacht naar me. Gele ogen zonder leven.
    
    "Rennen," gilt Marie. Ze pakt mijn hand vast en trekt me mee. We lopen zo hard we kunnen en stoppen niet om achterom te kijken. Achter ons horen we een dolle meute krijsen. Ze janken om ons bloed.
    
    ---
    
    Dit is mijn eerste verhaal. Ik weet dat het redelijk ongewoon is, maar hoop dat jullie het interessant vonden. Alle ...