Het Schriftje - 4 - Sex Verhalen

Het Schriftje - 4

... spuiten. Dikke stralen vocht persen zich tussen de rand van mijn schaamlippen en Billie's hand naar buiten. Elke vezel in mijn lijf schreeuwt het uit van genot, van extase. Ik kan niets anders doen dan dit gevoel zijn loop te laten gaan. Ik schok compleet oncontroleerbaar, m'n spieren heb ik niet meer in de hand en ik val bijna van de tafel. Billie kan me nog net tegenhouden. "Rustig schatje, werk het genot niet tegen", zegt ze lief.

Langzaam aan krijg ik de controle terug over mijn lichaam. Het gevoel van genot ebt stilletjes weg en nu pas zie ik wat ik aangericht heb. Billie is zeiknat. Haar lange knalroze haren zijn doorweekt. Op haar gezicht en haar prachtige borsten zitten dikke druppels melkachtig gekleurd vocht. Maar boos is ze niet. Ze lacht super lief naar me en streelt over mijn voetjes. "Julie had gelijk, je bent lesbisch hoor", zegt ze plots. Mijn hersenen maar ook mijn hart hebben een klik gemaakt. "Ik denk inderdaad dat ze gelijk heeft", zeg ik terwijl ik mijn ademhaling stilletjes weer onder controle krijg. We lachen naar elkaar. Billie staat recht en ik zie dat ze ter hoogte van de cameltoe in haar shortje een enorme grote vochtige plek heeft. De stof is doorzichtig en ik kan duidelijk zien dat ze ook een plukje schaamhaar heeft hangen, en dat het net zoals haar ...

... hoofdhaar ook felroze gekleurd is. Iets in mij zegt dat die vochtige plek niet door mijn vocht veroorzaakt is.

"Hier, droog je maar af en kleed je rustig aan", zegt Billie. Ze heeft me nog een laatste kus op de mond, en verdwijnt dan weer door de deur waar ze zo'n dik uur geleden door verschenen was. Mijn vagina is nog super gevoelig wanneer ik haar afdroog, maar het voelt nog steeds zo lekker, het voelt nog steeds zo goed. Wanneer ik de zaak verlaat, begroet de oudere dame aan de toonbank mij super vriendelijk. Zou ze weten wat hier net gebeurt is? Ik denk van wel. Fietsen lukt me niet. Daarvoor is mijn schaamstreek te gevoelig. Ik kan niet op mijn zadel zitten. Maar wandelen lukt me des te beter. Bijna huppelend loop ik met de fiets aan de hand naar huis.

Eenmaal thuis kruip ik onder de douche, want mijn dijen en mijn poes druipen nog steeds na en doen mijn huid aan elkaar kleven, wat niet zo'n aangenaam gevoel is. Na het afdrogen heb ik plots geen zin om kleren aan te trekken. Wat gebeurt er toch met mij. Ik voel me plots bevrijd, zowel mentaal als fysiek. Een compleet nieuwe Sandra is opgestaan. Poedelnaakt loop ik naar de woonkamer en ik geniet van de subtiele luchtverplaatsingen die mijn huid strelen. Ik neem mijn smartphone en stuur een bericht naar Julie. "Je had gelijk...".