Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 7 - Sex Verhalen

Evie in Fantas’t’y Land – Hoofdstuk 7

... vraag haar of zij op de weg van de Alm naar de de ‘Bundestrasse’ ook die zwarte Defender is gepasseerd. Ze kijkt me met haar betraande ogen vragend aan. Ik zie hoe ze nadenkt. Het is alsof iemand het licht in haar ogen ontsteekt. Ze knikt heftig en verteld dat zij op het voorlaatste rechte stuk een zwarte Landrover is tegengekomen. Ze had zich voor een moment nog afgevraagd wat die daar deed. Ze duwt Max zijn arm van zich af en slaat zich tegen het hoofd. Het bouwbedrijf van haar vader, de voormannen, die rijden in zwarte Landrovers. Zij kijkt Max aan… ze draagt hem op om naar Kitzbühel te rijden om de Hoofdofficier van justitie persoonlijk op de hoogt te brengen van de situatie. Ze wil dat wat betreft deze zaak vanaf dit moment totale radiostilte in acht wordt genomen. Op die manier wil ze voorkomen dat mensen die om welke reden dan ook gelieerd zijn aan de 4 Beren informatie kunnen lekken. Net voordat Max naar buiten loopt vraagt ze hem om twee agenten die ze bij de voornaam noemt, naar binnen te sturen. Hij knikt en vraagt wat hij kan doen nadat hij de Hoofdofficier heeft bijgepraat. “Dan Lieber Maximilian… Dan komst du zurück um deine Freundin bei zu stehen.” ^Dan Maximilian liever… Dan kom je terug om je vriendin bij te staan.^ De veranderingen in de mimiek van de jonge man spreekt boekdelen. “Meine Freundin?” Ze loopt naar de man toe, neemt zijn gezicht tussen haar handen en kust hem vol op zijn mond. Ze fluistert hem nog wat toe. Als hij even later met opgeheven ...

... schouders naar buiten loopt, komt Fransie terug. Ze vraag Sepp of ze kleine vergaderruimte van vanmorgen mag gebruiken als crisiskamer. De man lacht, wijst naar mij en attendeert haar erop dat de de eigenaar van het Resort naast haar staat. Ze kijkt me vragend aan. Ik stel een voorwaarde. De voorwaarde dat ik volledig betrokken blijf bij het onderzoek en en eventueel daarop volgende acties. Haar opmerking dat dit uitsluitend op mijn eigen verantwoordelijk kan, wuif ik weg. “Ich hätte nicht anders erwartet.” ^Ik had niet anders verwacht.^ Inmiddels zijn de door Max gestuurde geüniformeerde agenten bij ons aangesloten. De jonge mannen kijken met een zweem van bewondering naar Fransie. Zij neemt de leiding alsof de situatie haar niet aangaat. Ik heb bewondering voor de manier hoe zij vervolgens aanwijzingen geeft voor de inrichting van de crisiskamer. Zij overhandigt een van de mannen haar gsm en vraagt hem om de lijst ‘vertrauliche Berater’ ^Betrouwbare adviseurs^ met hun privé gsm nummers op het whiteboard te noteren. Ze vraagt Sep of het mogelijk is om een extra laptop, in de ruimte te plaatsen. De drie mannen lijken blij met de gevraagde actie en verdwijnen samen uit de ontvangstruimte.

Ze legt een hand op mijn arm en vraagt me of me ik iets meer kan herinneren van mijn treffen met de zwarte Landrover. Met dat ik in gedachten terugga naar het moment van de botsing zie ik de vraag van mijn boordcomputer om gebeurtenis op te slaan. “Ik heb hem opgenomen!” Fransie kijkt me vragend ...