Erfgoed - 1 - Sex Verhalen

Erfgoed - 1

... zoals zijn vader was geweest.

Hij pakte een ladder, ging weer via de hooizolder naar buiten en sloot de hooideuren weer af met de balk. De ladder legde hij achter de stal tegen de muur. Je wist maar nooit…

Even later stond hij in de keuken van het kasteel. Talloze uren had hij hier met zijn moeder doorgebracht toen zij hier nog woonden. Op de tafel lag een broodtrommeltje dat door de verhuizers kennelijk was vergeten. Er zaten boterhammen in. Hij at ze op. Plotseling hoorde hij een belletje. Het schellenbord waarmee vanuit bijna iedere kamer het personeel kon worden opgeroepen werkte dus nog, net zoals de buitendeur verklikkers: Deze bel gaf aan dat de voordeur werd opengedaan. Er was iemand binnengekomen! Verhuizers, of de nieuwe bewoners… Hoe dan ook, hij moest maken dat hij weg kwam. En hij moest ook zorgen dat hij geen sporen achterliet. Hij ging naar het paneel naast de enorme schouwkap die boven het fornuis was gebouwd, en greep het hendel dat achterin de schouw tegen de achtermuur zat. Soepel en geruisloos draaide het geheime paneel open. Hij stapte de donkere ruimte in en deed het paneel weer achter zich dicht. Hij was terug in de wereld van zijn jeugd.

Hij bevond zich in een van de bediendengangen van het kasteel. De bediendengangen vormden een stelsel waarlangs vroeger het personeel zich kon verplaatsen zonder dat ze door de gangen van ‘de familie’ hoefden te lopen. Dat mochten alleen de lakeien en de butler. De anderen, de schoonmaaksters en de ...

... kamermeisjes moesten ‘uit het zicht’ blijven. De deuren die toegang gaven tot dat stelsel waren altijd afgesloten maar de sleutels had hij nu, en er waren ook geruisloos draaiende panelen op plaatsen waar je die niet zou verwachten...

De nieuwe bewoners waren duidelijk een samengesteld gezin bestaande uit vader moeder en vijf kinderen; twee jongens en drie meisjes; er waren twee jongens van een jaar of twintig en twee meiden van omstreeks de zestien of zeventien en een veel jonger grietje van netaan dertien. De ene zoon en die dochter met dat lange haar waren van pa, de andere jongen en dat meisje met die korte blonde krullen van ma en het jongste meisje was van hun samen zou hij later leren.

De man keek vanuit de bediendengang die naar de eetkamer liep door de verscholen ‘observatie opening’ naar het gezin dat ietwat onwennig aan de antieke tafel in een totaal vreemde omgeving zat. Ze hadden in de keuken wat te eten klaargemaakt terwijl de verhuisploeg allerlei spullen binnen droeg. De man zag dat het interieur van de kamers bijna niet werd veranderd, alleen werden de prachtige barokke bedden in de slaapkamers voorzien van nieuwe matrassen en beddengoed. Hij grinnikte; dat was geen overbodige luxe. Alles wat nog maar nauwelijks werd gebruikt was verwaarloosd.

De werkkamer van de nieuwe heer des huizes was de vroegere bibliotheek van de baron. Daar werd een grote antieke vergadertafel met acht stoelen naar binnen gedragen. Kennelijk ging hij hier zijn kantoor houden.

Uit het ...