Erfgoed - 1 - Sex Verhalen

Erfgoed - 1

De man zag de verhuiswagens de oprijlaan afrijden en de straat in draaien. Hij stond aan de overkant van de weg en niemand besteedde aandacht aan hem. Hij was ‘zomaar een voorbijganger’ zeker voor de chauffeurs van het verhuisbedrijf. Achter de verhuiswagens aan kwam de auto van de voormalige eigenaar van het landgoed en zijn vrouw. De baron en de barones zagen hem ook niet en als hem zouden hebben gezien, dan hadden ze hem toch niet herkend ondanks dat hij meer dan vijftien jaar bij hun op het landgoed had gewoond. Sterker nog, hij was er geboren.

Maar toen hij vijftien was had de baron zijn vader die de butler van de familie was, en zijn moeder die kok was, ontslagen omdat hij ze niet langer kon betalen. Zijn ouders en hij hadden toen hun huisje op het landgoed moeten verlaten, en zijn vader was in de horeca gaan werken. Het ene na het andere baantje had hij gehad, maar telkens ging het mis. En het leven in het armoedige rijtjeshuis was hun bitter tegengevallen. Depressiviteit en het verdriet over hun verloren bestaan hadden zijn ouders gesloopt voor hun tijd. En op een dag was hij thuis gekomen uit school en had hij op tafel hun afscheidsbrief gevonden. Hij was achttien jaar geweest en alleen op de wereld.

Op dat moment was bij hem het licht uitgegaan en pas nu, na tien jaar, vond hij zichzelf terug, lopend op weg naar zijn geboorteplaats. Hij had over de hele wereld gezworven, had honderd-en-één baantjes gehad maar nergens had hij kunnen ontvluchten aan zijn ...

... boosheid en frustratie, tot hij eindelijk tot zichzelf was gekomen en terugkeerde naar zijn oorsprong. Maar hij had geen dak boven zijn hoofd en bezat hij niet meer dan hetgeen hij aanhad en het spaargeld op zijn bankrekening.

Hij keek de Bentley van de baron na en plotseling kwam een krankzinnig idee bij hem op. Hij liep de oprijlaan op en ging naar de achterzijde van het zeventiende-eeuwse kasteel. Hij keek om zich heen en constateerde dat er niets was veranderd. De bediendeningang was nog hetzelfde en vastberaden liep hij naar de grote paardenstal die was omgebouwd tot garage. De deur was op slot, maar hij wist aan de achterkant een grote dubbele hooideur twee meter boven de grond, waardoor vroeger het hooi voor de hooizolder naar binnen werd gebracht. Die deuren hadden geen slot maar een balk die in een paar beugels hing. Staand op het raamkozijn, kon hij met een stok de balk uit de beugels lichten en een minuut later stond hij op de hooizolder. Alles was nog precies zoals hij het zich herinnerde uit zijn kindertijd. Achterin de garage was een werkbank en toen hij die zag wist hij dat hij goed had gegokt. Niemand had hem aangeraakt sinds zijn vader van het landgoed was weggegaan. Dikke lagen stof bedekten alles. Hij trok de deur van de oude gereedschapskast open en zag het kistje dat hij zich herinnerde. Hij opende het en wist dat zijn plan zou gaan lukken; in het kistje zaten alle sleutels van de bedienden ruimtes, de gangen en de zolders. Alles keurig gelabeld. Nauwgezet, ...