1. Onromantisch Hard


    Datum: 8-2-2023, Categorieën: Hetero Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    ... vernietigend aan. Het vuur schoot uit haar ogen
    
    ‘Dat kan dus zomaar allemaal, volgens jou? Bij de mensen binnenbreken en ze dan begluren?’
    
    Ze kwam naar me toe en gaf me een verschrikkelijke draai rond mijn oor. Ik duizelde. Mijn oor begon te fluiten en mijn wang stond in brand. Ik zakte langzaam door de grond van schaamte… Ik voelde hoe een warme vloeistof mijn hele lichaam rood kleurde!
    
    ‘Godverdomme toch, smeerlap,... ‘
    
    Dan greep ze ruw mijn arm vast: ‘Hou je mond hierover! Begrepen! Geen woord! Tegen niemand.’
    
    Ik schudde mijn hoofd.
    
    ‘Godverdomme toch… ik wist het al toen je in de spiegel naar me keek… ik wist dat je terug zou komen…ik zag het in je geile ogen...!’
    
    Ik wist niet wat zeggen. Ik kon me zelfs niet meer bewegen. Het was al een prestatie dat ik recht bleef staan, zo trilden mijn benen. Ik had Hilda nooit zo boos en zo opgewonden gezien. Haar gezicht was rood aangelopen. Haar ogen stonden wijd. Haar haar was in de war. Ze hijgde en haar tieten gingen zwaar op en neer. Ze wandelde vloekend even heen en tapte zich nog een pint om tot zichzelf te komen. Dan keek ze me zwijgend aan. Ik weet niet meer hoe lang. Ik heb geen idee wat er van mijn gezicht af te lezen viel. Of ik nog een gezicht had! Ik kon nauwelijks bevatten wat ik allemaal gezien had. Het was gewoon te veel! Te hard! Te lelijk! Te geil! Ik had het koud en warm tegelijk. Ik voelde schaamte, schuld, schrik,... en ongelofelijk veel lust… Ik stond aan de grond genageld...
    
    ‘En nu ...
    ... wil jij natuurlijk ook jouw deel van de koek, zeker?’, zei ze plots veel kalmer dan ik had verwacht.
    
    ‘Wat..?’
    
    Er kwam nauwelijks een woord uit mijn mond. Ik wist echt niet meer waar kijken of wat te zeggen.
    
    ‘En welk stukje had Captain dan het liefst gehad? Ik ga je niet meer het hele menu voorschotelen hoor! Het is bijna half acht. Ik heb ook recht op mijn televisieavond!’
    
    ‘Ik...!’
    
    De woorden stokten in mijn keel…! Ik begreep een ogenblik lang niet waar ze het over had…
    
    Dan verdween ze plots naar de keuken. Ik hoorde dat ze de deur sloot.
    
    ‘Ik heb geen zin in nog een verrassing vandaag!’
    
    Ik keek haar verbijsterd aan.
    
    ‘Ga hier zitten en trek je broek af, zei ze en wees op de tapkast: ‘Jullie willen toch allemaal hetzelfde, niet?’
    
    Hilda zei het op een manier die geen tegenspraak duldde. Alsof dit de oplossing was. Alsof dit de spons zou zijn over de hele namiddag. Mijn hoofd draaide. Van de slag. Van de ellende. Ik wilde eigenlijk weg. Mijn fiets op. Als een bezetene trappen. Urenlang. Tegen de wind in. Zodat alle beelden uit mijn hoofd zouden wegwaaien. Alles weg! Weg! Weg! Hilda’s tong die de gezwollen paarse eikel van Dammie likte, haar dikke heen en weer slaande tieten, haar vinger in haar natte behaarde opengesperde spleet,... Weg! Weg! Weg! En daarna naar Sylvia! Mijn lieve, lieve Sylvia! Ik probeerde wanhopig te focussen op haar gladde slanke taille, op haar kleine stevige tietjes, haar zachte gleufje dat ik wel al gevoeld had maar nog nooit ...
«12...4567»