De Zaak Dammers - Sex Verhalen

De Zaak Dammers

... zo goed uit als ik mij herinner van ons vorige bezoek. Anna is op het warme weer gekleed. Een ruim zittend, wit open topje. Blauwe bandjes van haar bh komen er onder vandaan. Onder het topje heeft ze een korte groene broek aan. Aan haar blote voeten zitten crocs. Wat Anna echter bijzonder maakt is haar ronde gezicht en het wipneusje. Ze heeft lange zwarte haren die ze vandaag in een hoge staart draagt. Waarschijnlijk vanwege de warmte. Dat maakt van haar een fotomodel. Ik snap wel wat die Jurgen Bijl in haar ziet. Dat zo’n prachtige vrouw uitgerekend getrouwd is met een incestueuze man met pedofiele neigingen vind ik erg wrang. Maar het feit dat haar man liever aan zijn minderjarige nichtje zit en Anna zelf ook niet vies is om haar gerief buiten de deur te zoeken, is de reden van mijn bezoek. Alleen ben ik zonder voorbedacht plan gekomen. Het wordt dus improviseren.

“Zegt u het eens, inspecteur. Waar kan ik u mee van dienst zijn?”

Anna haalt mij uit mijn overpeinzingen. Ook stond ik haar eigenlijk te veel aan te staren. Volgens mij heeft ze het niet gemerkt. Ik moet iets verzinnen. Nu meteen. Mijn blik valt op het bandje van haar bh.

“Wel, mevrouw Donckers. We hebben de sporen laten onderzoeken van de moordplaats. We hebben daar vezels gevonden die van lingerie afkomstig is. We vermoeden dat er een vrouw bij betrokken is. Daarom willen we van alle vrouwen uit het dorp hun lingerie controleren. Zou u mij de kast of lade kunnen tonen waar u uw lingerie bewaart?”

Ze ...

... kijkt mij nu vol ongeloof aan.

“Uh, ik weet niet. Ik bedoel, kan dat zomaar? U kunt toch niet zomaar in mijn lingerie rondneuzen? Moet u daar niet een huiszoekingsbevel of zoiets voor hebben?”

Oké. Ze kent haar rechten. Geen probleem.

“Ja, natuurlijk. U heeft helemaal gelijk. Eigenlijk zou ik een huiszoekingsbevel moeten hebben. Die kan ik wel regelen. Maar om te voorkomen dat u in die tijd mogelijk bewijsmateriaal doet verdwijnen, moet ik u zolang meenemen naar het bureau. Daarbij maakt u zichzelf wel verdacht, als u nu niet mee werkt.”

Ze twijfelt nog steeds. Waarschijnlijk vindt ze het niet prettig om een vreemde man in haar lingerie te laten neuzen.

“Oké dan” zegt Anna. “Komt u maar mee.”

Ik volg haar naar de bovenverdieping. Daar wijst ze mij op een la van haar nachtkastje. Ik maak deze open. Er liggen wat eenvoudige witte en zwarte slipjes in de lade. Niets bijzonders, Gewoon van de Hema volgens mij. Ook liggen er wat huidkleurige en zwarte bh’s. gewoon met een hele cup. Niet het spul waar een man opgewonden van raakt. Een beetje teleurstellend. Maar dan bedenk ik mij dat ze hiermee Jurgen Bijl niet in haar bed krijgt gelokt.

“Dat kan niet alles zijn” zeg ik. “Waar is de rest?”

Ik zie haar schrikken.

“Er is geen rest. Dit is alles.”

“Oké. Dan neem ik u mee naar het bureau en regel ik een huiszoekingsbevel. Komt u maar mee.”

Om mijn woorden kracht bij te zetten pak ik mijn handboeien.

“Nee, wacht. Komt u maar. Ik was even vergeten dat ...