De Zaak Dammers - Sex Verhalen

De Zaak Dammers

... was ons wel duidelijk dat hij daar niet was om de muren te schilderen. Dat alibi moesten we dus checken. Anna Donckers was alleen thuis. Schoorvoetend bekende ze dat Jurgen Bijl inderdaad bij haar was geweest, maar of we dat alsjeblieft niet aan haar man wilde zeggen. Onze vraag was waar haar man dan was. Die bleek bij een vriend op bezoek te zijn geweest. Omdat Kevin Donckers ook op ons verdachten lijstje stond, gingen we zijn alibi controleren. Bas van Schoorl, de vriend meneer Donckers, was niet thuis. Zijn vrouw Diana wel. Tot onze verbazing vertelde ze ons dat zij op het tijdstip van de moord thuis was met haar man en dat ze geen bezoek hebben gehad. Kevin Doncker werd nu heel verdacht. Waar was hij ten tijde van de moord? Waarom loog hij tegen zijn overspelige vrouw over waar hij naar toe ging? Op zijn werk namen we hem apart. Hij bekende dat hij bij in een hotel een afspraak had met zijn minnares. Eerst wilde hij haar naam niet noemen. Toen hij echter doorkreeg dat we hem als hoofdverdachte bestempelde, kwam hij over de brug. Hij was daar met de zeventien jarige dochter van zijn broer. Heel langzaam begonnen we door te krijgen dat er in het dorp het niet zo nauw genomen werd met de echtelijke trouw. Was dat ook de oorzaak van de dood van Karin Dammers? Was toch haar man de moordenaar? Hij had echter een waterdicht alibi. Maar wellicht had hij hulp en zat zijn alibi ook in het complot. Dat verdiende meer onderzoek. Ook het nichtje van meneer Donckers moest nog ...

... ondervraagd worden. Maar dat is nu niet meer nodig. De zaak is opgelost. Het is een trieste zelfmoord.

Ik laat Dave het sectierapport lezen. Hij neemt zijn tijd om het nauwkeurig in zich op te nemen.

“Dat is duidelijk. Die zaak kunnen we afsluiten. Zullen we naar meneer Dammers gaan om hem te informeren.”

Dat is wel het geijkte om nu te doen. Maar ik krijg een ander plan. Het erge is, dat ik niet eens schrik van mijn eigen gedachte.

“Nee, ik vertrouw het nog niet helemaal. Ik wil nog wat dingen controleren.”

Dave kijkt mij verbaasd aan. Terecht. Er is geen zaak meer. Maar als broekie durft hij mij niet te corrigeren. Hij wil weten wat we dan nog gaan doen.

“Jij gaat niets meer doen in deze zaak. Ik heb graag dat jij het buurtonderzoek leidt naar de roofmoord in de iepenlaan. Dan neus ik nog wat rond in de zaak Dammers. Ik hoop dat ik het mis heb. Als dat blijkt dan sluiten we de zaak.”

Dave gaat meteen aan de slag om collega’s op te trommelen voor het buurtonderzoek. Zelf stap ik in mijn auto en rijd de stad uit naar het dorp. Mijn eindbestemming is de woning van de familie Dockers. Mevrouw Donckers maakt open.

“O, u bent het. Mijn man is niet thuis” zegt ze.

“Ik kom eigenlijk voor u mevrouw Donckers. Ik zou u graag nog een paar vragen stellen.”

Ze lijkt verbaasd.

“O, oké. Komt u maar binnen. Als ik u kan helpen om de moordenaar van Karin te vinden dan doe ik dat graag. Maar zeg naar Anna, trouwens.”

Ik knik en volg haar naar binnen. Ze ziet er net ...