1. Het Volkstuinhuisje


    Datum: 4-2-2023, Categorieën: Homo Auteur: Budilio, Bron: Opwindend

    ... aanwezigen alleen van gezicht; niet van naam. Via de sociale media hadden ze van de hangplek gehoord. Enkele kende elkaar van school. Toen stopte er een auto op het onverharde parkeerterrein aan het einde van de weg en kwamen er, zichtbaar tegen de verlichte achtergrond van het meer, drie personen in hun richting gelopen. Op het moment dat die arriveerde bij de picknicktafels zag Alex het meteen. Een van de drie jongens was Dean; de jongen die hij in het tuinhuisje van zijn opa had gezien. Dean was een vrolijke verschijning en bleek populair bij de jongere jongens. Hij droeg een oranjerood jack met opdruk en daaronder een lichte hoodie. Alex voelde zijn hart kloppen in zijn keel. Nog had de jongen hem niet herkent.
    
    Dean had vooral contact met leeftijdgenoten aan de andere picknicktafel . Pas toen hij merkte dat Alex naar hem keek, leek het een paar seconden lang alsof hij moest nadenken waarvan ze elkaar ook alweer kenden. Toen viel het kwartje. Niet veel later kwam Dean op een meter afstand naast Alex zitten. Hun gesprek begon over hun opa’s en het volkstuincomplex. Om een of andere reden klikte het tussen die twee. Ze hebben het leuk samen. Nadat nog iemand bij hun aan tafel kwam zitten schoof Dean steeds dichter naar Alex toe. En toen een jongen een vuurtje begon te stoken met pizzadozen uit een afvalbakje draaiden ze allemaal een kwartslag op het bankje om naar de vlammen te kijken. Zo kwam Dean tussen de benen van Alex te zitten. Die genoot van de heerlijke geuren ...
    ... die rond de jongen hingen. Terwijl iedereen naar de vlammen tuurde had Dean nonchalant zijn hand op een van Alex’ knieën gelegd dat langzaam overging in het strelen van een stukje van diens bovenbeen. Dat leidde er toe dat Alex op zijn beurt de jongen van achteren lichtjes vast pakte in zijn zij. Zonder dat de andere aanwezigen dat in de gaten hadden schoven ze steeds iets dichter naar elkaar toe totdat Alex’ kruis tegen Deans billen drukte. Die keek daarbij eens ondeugend glimlachend achterom. Alex had geen aandacht meer voor het vuurtje. Tussen zijn benen zat een leuke homo-jongen waarvan hij wist dat die er niet voor terug deinsde om zich te laten neuken. Zijn hart ging tekeer als dat van een marathonloper. Hij had nooit van zichzelf gedacht dat hij zo opgewonden zou kunnen raken van een andere jongen. Maar het gebeurde wel.
    
    Toen op de parkeerplaats een einde verderop nog een auto arriveerde en iemand riep dat het de politie was, vroeg Dean aan Alex om een stukje te gaan wandelen. Weg van het vuurtje. Samenscholingen waren verboden en Dean had geen zin in een bekeuring. Eerst liepen ze op anderhalve meter afstand achter elkaar, maar toen ze alleen waren en het pad breder werd, vonden hun handen elkaar en liepen ze hand in hand. Dean liet zich leiden. Dat dwong Alex om initiatief te tonen. Het bracht hun naar een grote treurwilg. Daaronder, waar niemand hun kon zien, draaide ze naar elkaar toe en gingen ze zoenen. Lekker rustig happen op elkaars lippen. Ze genoten er ...
«12...456...»