Het Volkstuinhuisje - Sex Verhalen

Het Volkstuinhuisje

... verveelde schoot hem weer te binnen wat de grootvader had verteld over de hangplek voor jongeren aan het meertje. Alex besloot om laat in de avond een fietstocht rond het meertje te maken. Alleen om gaan te kijken. Aangekomen bij een steiger hoorde hij even verderop wat stemmen en zag hij in het donker enkele gloeiende sigaretpuntjes. Uit de vage gesprekken kon hij opmaken dat het jongeren waren. En toen even later enkele jongens op de fiets hem passeerde en over een zandpaadje in die richting reden, ging Alex er direct achteraan zodat het leek of hij er bij hoorde.

Er hadden zich in totaal 7 jongens en 2 meisjes verzameld bij twee picknicktafels. Er werd gelachen en de gesprekken gingen over alledaagse zaken. De meeste hielden netjes een afstand van elkaar. Alex was aanvankelijk een beetje afzijdig blijven staan en zocht de groep af. Enkele waren van zijn leeftijd en misschien iets ouder, maar de meeste leken jonger. Hij kende niemand van de aanwezigen. Sommige jongens keken wel naar hem, maar spraken hem niet aan. Uit niets viel op te maken dat het hier om homo-jongeren zou gaan. Maar na ongeveer een kwartier à 20 minuten kwam een redelijk lange jongen naast Alex staan die een gesprekje met hem begon. Het was een aardige jongen met tatoeages in zijn hals. Uit zijn manier van doen werd het Alex langzaam duidelijk dat deze een oogje op hem had. Alex voelde zich gevleid met de aandacht. Maar als hij zich al voor jongens interesseerde –en daar was Alex nog niet zeker van-, ...

... dan was dit toch niet zijn type.

Onverrichter zake fietste Alex die nacht naar huis. Hij had zich vooraf geen voorstelling kunnen maken van wat hij er aan zou treffen. Maar hij mocht niet klagen; het had slechter kunnen aflopen. En het was even een verzetje geweest. Stiekem had hij gehoopt er de blonde Dean aan te treffen. Nu dat niet het geval was geweest vroeg hij zichzelf wel af of hij er nog eens naar toe zou gaan. Maar eigenlijk wist hij het antwoord op die vraag al. Twee weken later, op een vrijdagavond in de tweede week van november, stond hij vroeg in de avond weer bij de picknicktafels. Her en der verspreid lagen wat lege lachgaspatronen. Blijkbaar was er een feestje geweest. Er was nog niemand te zien. Hij was duidelijk te vroeg. Daarom reed hij door naar het volkstuincomplex, stalde daar zijn fiets bij het huisje van zijn opa en liep om het volkstuincomplex heen terug naar het meertje. Het was bijna volle maan dus hij kon gemakkelijk zijn weg vinden. Nu waren er al wel een paar jongeren bij de picknicktafels . Alex herkende ze van de twee weken daarvoor. Naarmate de tijd verstreek kwamen meer jongens aan gefietst of stopte er een scootertje. Het werd zelfs gezellig druk.

En het werd laat. Alex had de hoop al opgegeven om Dean hier aan te treffen. Het was immers ook niet gezegd dat hij iets met de hangplek te maken had. Voorzichtig polste hij bij enkele jongens die hij sprak of zij misschien een zekere Dean kende. Maar de jongens die hij sprak kende de meeste ...