1. Ellen


    Datum: 26-11-2022, Categorieën: Overspel Auteur: Luc, Bron: Opwindend

    ... het gesprek.
    
    Ik had me meer verheugd op het gesprek met Ellen. Enigszins bedremmeld en met een zacht stemmetje nam ze de telefoon op: “Ellen”, was weer de opening van het gesprek. Nadat ik aangegeven had met wie ze sprak leek het alsof ik de spanning voelde oplopen. In een poging die snel te breken begon ik maar snel met het goed nieuws. Na een snik leek het alsof ik de tranen door de verbinding kon horen. Beduusd van blijdschap gaf ze aan hoe gelukkig ze werd van dit bericht en hoe de spanning haar het hele weekeinde in de greep had gehouden. Na een afspraak gemaakt te hebben voor later in die week om over haar salaris en startmoment te praten beëindigden we het gesprek. Ik voelde me opgelucht dat dit traject was afgerond.
    
    Later in die week kwam ze weer langs in ons bedrijf. Ellen kwam veel ontspannender over en toen ik daarna vroeg gaf ze aan dat ze bij het eerste gesprek inderdaad stijf van de spanning stond. Ze dacht het helemaal verknald te hebben in dat gesprek. Ik merkte al snel dat ze het niet prettig vond over zichzelf of haar gevoelens te praten. De formaliteiten waren vervolgens snel achter de rug en met de afspraak dat Ellen de volgende week nog een weekje vrij was kon ze daarna snel aan de gang gaan. Na nog even de handen geschud te hebben van haar nieuwe collega’s namen we afscheid en wenste ik haar een fijne laatste, vrije week.
    
    De maandag dat ze zou beginnen hadden haar collega’s haar werkplek ingericht en een mooie bos bloemen klaar gezet. Exact om ...
    ... 9 uur verscheen ze in mijn deurportaal. Ik nam haar mee voor een kop koffie “in de kring” en daarna namen haar collega waarmee ze mee ging samenwerken en ik haar mee voor de start van haar introductieprogramma. We hadden afgesproken het inwerken samen te doen: mijn collega voor het direct inhoudelijke van de job en ik ook voor de dingen daar om heen. Stukje bij beetje maakten we haar wegwijs in het bedrijf en in het werk. Ik ken mijn collega’s dat ze niet zo moeilijk doen: ze laten iedereen in hun waarde dus Ellen kreeg rustig de kans vanuit haar wat schuchtere houding haar weg te vinden.
    
    Langzaam maar zeker vond Ellen haar plekje. Ze liet zien een betrouwbare en harde werker te zijn, helemaal volgens de verwachting die we uit de sollicitatie hadden over gehouden. Ze ging inmiddels ook alleen naar besprekingen toe en vroeg om raad en hulp waar het nodig was. Ook qua kleding paste ze inmiddels wat meer bij de casual style die op de afdeling heerste. Zo kon ik inmiddels ook zien dat ze een smal kontje en smalle heupen had en raden dat haar borstjes niet groot waren. Als ik wel eens googlede op “kleine tietjes” vroeg ik me af hoe ze er daadwerkelijk uit zouden zien.
    
    Toen kwam het moment dat ik een andere baan had aangenomen. Tijdens een koffiemomentje maakte ik dat bekend aan mijn collega’s. De gebruikelijke reacties van jammer, maar leuk voor je, mooie stap enzo. Maar Ellen zag ik echt schrikken. Ik was daar al bang voor en toen ze wat later even bij me was voor een vraag ...