Ellen - Sex Verhalen

Ellen

“Ellen”, zo stelde ze zich voor. Een blik in mijn ogen bij het uitspreken van haar naam, die daarna weer snel werd afgewend.

Groter had het contrast niet kunnen zijn, die vrijdagmiddag. We hadden voor onze vacature voor een nieuwe collega twee mensen opgeroepen: Ellen, wat schuchter, schuw misschien, teruggetrokken, geen ervaring en Lara, extrovert, vrolijk en goedlachs, wat uitdagend en op dat ogenblik ook al met een goede baan. Het leken wel twee uitersten: de ene met mooie cijferlijsten, goede stagereferenties maar slecht in het zich zelf verkopen, de ander met mooie werkervaring en een vlotte babbel.

De gesprekken liepen ook zo: het ene wat moeizaam en wat zoekend, in het andere hoefde haast geen vraag gesteld te worden omdat de antwoorden al zonder vraag werden gegeven. Kortom: het positieve was dat we iets te kiezen hadden, het negatieve was dat we iets te kiezen hadden. Mijn twee collega’s en ik bleven na de gesprekken in verwarring achter. Na veel heel en weer praten waren mijn collega’s er wel uit: de een vond dat Ellen de kans moest hebben, de ander zag het meer zitten met Lara. De argumenten waren allemaal niet zo bijzonder ingewikkeld en allemaal valide. Maar toen toch de vrijdagmiddagborrel lonkte waren mijn collega’s het wel eens:”jij bent teamleider, wij komen er niet uit dus beslis jij maar.” Met de afspraak dat we er maandag nog een keer over zouden praten gingen we het weekeinde in.

Natuurlijk liet die vrijdag mij gedurende het weekeinde niet los. ...

... Mijn vriendin merkte dat er wat aan de hand was en ik vertelde haar over het dilemma waar ik mee zat. Ik liet de gesprekken een paar keer de revue passeren en ik werd heen en weer geslingerd door de argumenten. Enerzijds was het natuurlijk fijn dat Lara eigenlijk direct kon starten en weinig inwerktijd nodig had, anderzijds gunde ik Ellen ook een start op de arbeidsmarkt. Ook gunde ik haar de baan om daarmee ook voor zichzelf woonruimte te kunnen zoeken. Ze woonde nog thuis en wilde graag het huis uit.

Het werd maandag en ik had met mijn collega’s om 10 uur een nieuwe afspraak gemaakt. Ik had niet de indruk dat zij er net zo mee bezig geweest waren als ik: ze hadden niks nieuws bedacht en bleven bij hun standpunten. Daarmee lag de bal dus weer bij mij. Ik motiveerde mijn keus voor Ellen: ik was er van overtuigd dat ze de baan aan kon en ik gunde haar een start op de arbeidsmarkt. Onze andere kandidaat had ten slotte al een job. Mijn collega’s gaven aan goed te kunnen leven met de keuze, dus een besluit was gevallen. Aan mij de taak om iemand teleur te stellen en iemand blij te maken, althans, dat hoopte ik.

Ik koos ervoor eerst het slecht nieuws gesprek maar te houden. Maar dat viel nog al mee. Tot mijn verbazing gaf Lara aan dat ze de baan toch niet genomen had omdat het haar veel te goed beviel in haar huidige werk. Door haar sollicitatie had ze loonsverhoging kunnen afdwingen, dus ze was helemaal blij. Zwaar verontwaardigd om ons daarvoor te misbruiken beëindigde ik ...