A Christmas Carol - 1 - Sex Verhalen

A Christmas Carol - 1

... haar haren om haar te troosten.

“Wil je het houden?”

Marije voelde dat Ilse rilde na haar vraag. Haar antwoord kwam snel en klonk hard. “Nee.”

“Dan is het nog niet te laat.”

“Ik kan dat niet betalen. Op het einde van de maand houd ik niets over. Mijn gezin gaat voor.” Ilse hield haar hoofd lichtjes achterover. Ze keek Marije aan. Die zag pure wanhoop.

“Tegenwoordig kost dat maar een paar euro als je het in een erkend centrum doet.” Marije had in het begin zelf gebruik moeten maken van een abortuskliniek.

Nadien

had ze een spiraaltje laten steken. De pil vertrouwde ze niet meer.

“Ik durf niet.”

Marije herinnerde zich hoe ze alleen naar de kliniek was gegaan. In de wachtkamer hadden andere jonge meisjes gezeten. Sommigen met hun moeder. Anderen met hun vriendje. De sfeer was er bedrukt. Bij het weggaan hielden de meisjes zich vast aan degene die hen had vergezeld. Zij had er alleen voorgestaan. Niemand had haar omarmd. Niemand had haar hand vastgehouden. Toen ze nadien op de stoep had gestaan, kwamen haar tranen als een wolkbreuk. Ze had zich leeg gevoeld. Letterlijk en figuurlijk.

“Wil ik met je meegaan?”

Ilse vloog recht en drukte Marije stevig tegen zich aan. “Dank je,” fluisterde ze.

Toen Marije even later vertrok, drukte ze haar visitekaartje in Ilses handen. “Bel me.”

De stem van Ilse klonk door de intercom. “Mevrouw Peeters is hier voor haar afspraak.”

Tom wist wat ze kwam doen. Onlangs was haar man op zijn werk ontslagen. Ze ...

... kwam om uitstel smeken. De frons die tussen zijn ogen verscheen, was de enige uitdrukking van zijn ongenoegen. Hij hield niet van mensen die hun afspraken niet nakwamen. Hij hield niet van mensen tout court.

“Laat haar maar binnen.”

De vrouw die Toms kantoor binnenwandelde, leek niet op haar gemak. Uitermate schuchter bleef ze aan de deur staan. Het feit dat Tom haar negeerde en een mail aan het lezen was, hielp niet.

Na een minuut draaide hij zijn hoofd in haar richting. Zijn blik leek dwars door haar te gaan. “Doe de deur dicht en zet u.”

Ze kwam dichterbij. Vlak voor ze ging zitten, deed ze haar winterjas uit en hing die over de stoel voor zijn bureau. Ze was niet echt op het koude weer gekleed. Ze droeg een rok tot halverwege haar bovenbenen en een dun truitje met een grote decolleté. Met een licht opgetrokken wenkbrauw bekeek hij haar lichaam. Ze had mooie vrouwelijke rondingen op de juiste plaats. Vooral haar borsten namen een prominente plaats in het geheel op. Haar verschijning liet Tom echter koud. De onzekerheid die ze met haar hele lichaam uitstraalde, maakte haar oninteressant. De hangende schouders, de voorovergebogen houding, de lichte wallen onder haar ogen. Het deed afbreuk aan een vrouw die er veel lekkerder zou kunnen uitzien in Toms ogen.

“Waarmee kan ik u helpen?”

De vrouw sloeg haar ogen neer. Aarzelend begon ze aan een heel verhaal. Het was Tom duidelijk dat ze dit gesprek heel goed had voorbereid.

“U weet dat Maarten, mijn man, zijn ...