1. Lars En Mark - 7&8


    Datum: 29-3-2018, Categorieën: Homo Auteur: Kevin-K, Bron: Opwindend

    ... maar gaan… Ik snik en snotter, ik huil en hinkend van de pijn hol en strompel ik wanhopig vooruit in het donker door de straten.
    
    Even later druk ik mijn wijsvinger op de deurbel en wacht tot de deur open gaat. Digna verschijnt voor me in het halfduister en ziet me daar staan met een wit gezicht, als een zacht huilend hoopje verdriet. Snikkend en snotterend val ik wankelend in haar armen, mijn zieltje breekt nu helemaal, en huilend hap ik naar adem, ik stik er bijna in.’O mijn god, lieve schat van me, wat is er gebeurd’ zegt Digna ontstemd en trekt me mee naar binnen. De deur waait achter me dicht, ze sluit me in haar armen en ik druk mijn neus in haar nek. Haar armen krijg ik strak om me heen en ik huil en ik huil, ik ben zooo verdrietig...
    
    Met schokkende schouders kom ik tranen tekort. Ze trekt me met zich mee naar binnen waar Daan languit op de bank ligt met de afstandsbediening van de tv in zijn hand. Verbaasd ziet hij ons binnenkomen en gaat maar snel rechtop zitten met een ernstig gezicht. ‘Ga is opzij’ zegt Digna tegen hem, ‘Laat mijn Markie hier maar zitten’. Ze duwt me op de bank neer en komt naast me zitten met haar arm stevig om me heen. Daan verwisselt snel van plaats en gaat in zijn luie stoel zitten. ‘Wat is er aan de hand Mark, wat is er gebeurd jochie?’ ‘Vertel het maar.’ Ik begin te stotteren en kan niet uit m’n woorden komen door al m’n gesnik.
    
    ‘Daan ga jij is een handdoek pakken’ zegt Dina, ‘hij is helemaal nat!’ Ze helpt me van mijn rugzak af en ...
    ... doet m’n jas uit. ‘Maak ook ff een warme kop chocola voor hem, die jongen is ijskoud!’ Daan doet netjes wat hem opgedragen wordt, en haast zich om een handdoek voor me te pakken waar Digna m’n koppie mee afdroogt. Even later staat er ook een beker dampende choco voor m’n neus. Nadat Digna mijn gezicht en m’n haar heeft afgedroogd neem ik trillend een warme slok en kijk Digna even dankbaar aan. Ze strijkt het natte haar voor m’n ogen opzij. ‘Nou’ ,zegt ze ‘probeer het nog es een keer lieverd, wat is er allemaal aan de hand?’.
    
    Ik zucht een keer heel diep en ik begin stotterend te vertellen, alles. Hoe eenzaam ik me voel zonder Lars, hoe moeilijk het is om contact met hem te krijgen, dat ik de hele dag aan hem moet denken, en ik wil zo graag bij hem zijn. Het is zo slopend en het doet zo’n pijn. En dan het verhaal van Dani over Stijn en Lars, dat ik gewoon misbruikt wordt door Lars voor zijn plezier. Alles vertel ik wat ik kwijt wil. Het komt er wel wat hakkelend en snikkend uit allemaal maar het lukt me. Als ik klaar ben met vertellen begin ik weer zacht te huilen. De tranen rollen weer overvloedig uit m’n rood gehuilde ogen over m’n wangen. ‘Ik ken Daniël wel’ vertelt Digna ‘hij woont boven de Plus en daar kom ik hem soms wel es tegen als ik boodschappen doe’.
    
    ‘Af en toe maken we een praatje, want iedereen kent hem. Hij lijkt me best wel betrouwbaar, maar van dat verhaal over Stijn en Lars daar geloof ik echt helemaal niks van!’ Daan geeft me een tissue om m’n tranen te ...