1. In zijn handen 10


    Datum: 6-8-2022, Categorieën: Hetero Auteur: Eline89, Bron: Gertibaldi

    ... geeft me het laatste duwtje. Kreunend van genot kom ik klaar, ik voel de warme stralen door mijn pik gaan. “Jezus Lisa,” breng ik uit. Verdomme, ik ben buiten adem. Mijn benen lijken mijn gewicht niet meer te kunnen houden. Ik trek me uit haar terug en plof naast haar neer op de bank. Ze draait zich om en legt haar hand op mijn bovenbeen.
    
    Zwijgend zitten we naast elkaar bij te komen op de bank. Haar hand ligt stil op mijn been, mijn arm rust ontspannen over haar schouders. Mijn hart gaat als een razende tekeer achter mijn ribben. Het was fantastisch. Ze wist precies wat ik nodig had. Een beetje beschaamd realiseer ik me hoe ik haar in haar mond heb geneukt. Ik had wel wat meer rekening met haar kunnen houden. Ik ben zo lang een lompe lul geweest voor vrouwen… Ik gebruikte ze voor mijn eigen genot, maar bij Lisa ben ik bang haar te kwetsen. Ik trek mijn arm een stukje terug, zodat ik mijn vinger zachtjes langs haar schouder kan laten glijden. “Wat doe je toch met me, Lisa,” zeg ik zachtjes. Het is een retorische vraag. Ik weet dondersgoed wat ze doet, dat hoeft niemand me te vertellen. Ik word gek van haar. Gek óp haar, eigenlijk. Ik heb haar te dichtbij laten komen. Ze glimlacht en nestelt zich tevreden en voldaan tegen me aan. “Dank je,” zegt ze. “Nee, jij bedankt,” corrigeer ik haar. Ik betwijfel of ze van het pijpen heeft genoten, maar ik was te geil. Ik was alle controle kwijt, ik had dit nooit zo mogen doen. Ik laat mijn vingertoppen over haar schouder glijden. ...
    ... Volgende keer doen we ook onze bovenkleding uit, ik wil die perfecte borsten van haar weer zien.
    
    Na een tijdje zijn we eindelijk een beetje op adem gekomen. Ze pakt de afstandsbediening en zet de tv aan. Meestal is dit het moment dat ik de kamer verlaat, maar deze keer blijf ik bij haar zitten. Samen kijken we naar het nieuws. Het interesseert me niet veel – een stuk over de Tweede Kamer, een ongeluk in Duitsland, de Amerikaanse president die weer een of ander persoon de hand schudt… Niets dat me iets kan schelen. Tot ik een foto van Lisa op het scherm zie. De tijd lijkt stil te staan. Ik voel dat ook Lisa verstijft. De nieuwslezer vertelt dat ze vermist wordt. Er is al dagen niks van haar vernomen. Haar vader maakt zich ernstig zorgen. Smerige huichelaar! Ik krijg vaag mee dat ze vermoeden dat ze in handen is van een loverboy of pooier. Ik staar naar het scherm, maar hoor niks meer. Ik zie enkel Lisa’s foto op het scherm. Mijn foto verschijnt ernaast. Het is een wazige foto van een bewakingscamera, zo te zien gemaakt in de lobby bij Jos, met een zwart balkje voor mijn ogen. Ik hoor in de verte mijn mobiel gaan. Ik kan me niet herinneren dat ik naar de tafel ben gelopen, maar opeens sta ik bij mijn laptop met mijn mobiel in mijn hand. Ik staar naar het scherm, niet in staat op te nemen.
    
    Note van de auteur Mijn excuses dat dit deel zo lang op zich liet wachten. Ik zat de laatste tijd niet lekker in mijn vel door omstandigheden. Mijn vader is onverwacht aan een hartstilstand ...
«12...4567»