Marion Zoekt De Zon - 4 - Sex Verhalen

Marion Zoekt De Zon - 4

... hoe het verlangen mijn kut beroerd.

‘Je wilt toch ook hè? Ik zag het meteen aan je.’

‘Jij bent niet van de poespas hè?’

‘Waarom zou ik? Dan hebben we meer tijd voor andere dingen.

‘Ik wil in je kut.’

Voor romantiek ben ik bij de paardenfokker aan het verkeerde adres.

Maar ik hoef geen romantiek. Ik wil net als hij neuken.

Met hem.

Ik grijp kreunend naar zijn pik die hard tegen de stof van de overall aandrukt. Hij ritst mijn overall open en wil zich op mijn tieten storten.

Maar we worden onderbroken door het woeste gehinnik van de hengst.

Er moet geld verdiend worden. Vijftien rietjes zaad de diepvriezer in.

Dit is zijn handel. Eerlijke handel zoals hij het noemt. En omdat de stalknecht ziek is, ben ik zijn assistent.

De hengst heeft zich ontladen en het zaad is opgevangen. We gaan naar de ruimte waarin hij het zaad verdeelt over de rietjes, het registreert en in de vriezer deponeert. Hij vertelt me honderduit over zijn handel

Ik kijk hem aan en merk dat hij me met die tik op mijn billen nog steeds aan het aftasten is.

Alsof hij me non-verbaal wilde duidelijk maken:

‘Als je denkt dat ik een politiek correcte neuker ben, dan ga ik je meteen uit de waan halen. Ik wil en ga je neuken en me zeker niet inhouden en vragen of ik het wel lekker vind.’

Dat is ook wat ik zoek. Een vent met zelfvertrouwen, die uitstraalt ‘ik weet wat neuken is en dat ga ik met jou doen.’ Democratie? Dat bestaat niet in bed. Leiderschap en geleid worden. ...

... Daar draait het uiteindelijk om.

Ik had me deze neukdate met hem heel anders voorgesteld.

Op de valreep appte hij vrijdags ’s morgens dat hij nu niet weg kon.

Een hengstige merrie, er moest geld verdiend worden.

Jammer’ appte ik, ‘Ik had me er op verheugd.’

‘Waarom kom je dan niet hier naartoe?’ had de paardenfokker voorgesteld. Ik heb een assistent nodig. ‘Je hebt toch paardgereden? Als wat je over jezelf schrijft klopt, en je bent niet bang bent aangelegd dan kun je me helpen. Mijn stalknecht is ziek, het is niet moeilijk om te doen wat ik je vraag.’

‘Zelfbewust nieuwsgierig en onderzoekend, een vrouw met levenservaring voor geen kleintje vervaard’ (en dan bedoel ik niet de omvang van een pik) Dat zijn de woorden die ik met te veel bravoure in mijn profiel had gezet.

Ik wikte en ik woog.

Mijn zin in avontuur was sterker.

‘Oké, het is niet mijn gewoonte om naar iemands huis toe te gaan, maar ik kom eraan.’

Maar ik had nog helemaal geen gewoontes, ik was net op weg om mijn behoefte aan seks na te jagen. Op neutraal terrein leek me wel zo veilig, maar de eerste keer week ik daar al van af met de kapitein, die nog steeds in mijn verlangens sluimert.

‘Maar de afspraak blijft hetzelfde’, appte ik terug. Eerst elkaar een beetje leren kennen en dan pas het besluit of we doorgaan.’

‘Jouw besluit bedoel je’ Ik wil gewoon met je neuken. Je bent een lekker wijf. Beetje grote bek volgens mij, net als je voorgevel, helemaal mijn type. Maar goed, als jij ...