1. De Metamorfose - 2


    Datum: 1-8-2022, Categorieën: Familie Auteur: Dickydickert, Bron: Opwindend

    ... alledrie naar de grond. Tygo en Jessie werpen mij een venijnige blik toe. Ik snap het wel. Ik ben te laf om ons plan uit te voeren. Ik kan de gedachten van mijn kinderen wel raden..
    
    ’Doe iets papa!... ze verstoort ons geile feestje!! Doe het!... Neuk haar! Doe het nu… doe het hier…. voor onze ogen!’
    
    “Als ik niet beter wist zou ik zweren dat jullie met elkaar aan het flikflooien waren.” vervolgt Monique en kijkt ons om beurten indringend aan. “Toe… alsjeblieft… zeg iets… zeg dat ik gek ben geworden.” Maar de blik in onze ogen zegt Monique al genoeg. De afschuw is van haar gezicht af te lezen als ze zich realiseert dat ze de spijker op zijn kop heeft geslagen. “Zeg me alsjeblieft dat het niet waar is!” smeekt ze. Geen van ons durft ook maar iets te zeggen of haar zelfs maar aan te kijken.
    
    “WALGELIJKE VIESPEUKEN!!” briest ze woedend. Ze draait zich om en loopt stampvoetend de kamer uit, ons in vertwijfeling achterlatend.
    
    Alles of niets
    
    Het is opeens doodstil in de kamer. Zo had het niet moeten lopen. Jessie, Tygo en ik kijken elkaar aan. “Papa, waarom deed je niets?... dat hadden we toch afgesproken?” zegt Jessie verbolgen. “Nu kunnen we het wel vergeten!... ze is nu op haar hoede,” Ik haal mijn schouders op. “Ik… ik weet het liefje… Ik wilde het écht wel… maar ik wil je moeder óók geen verdriet doen.” Op de achtergrond hoor ik Monique boos de trap oplopen. “Ik ga naar bed… welterusten!” roept ze woedend. Ik kijk op mijn horloge. Het is nog veel te vroeg om te ...
    ... slapen, maar ik weet uit ervaring dat ze dit doet om alles even op een rijtje te zetten. Ook als we ruzie hebben gehad of zo, dan trekt ze zich even terug op de slaapkamer en wil alleen zijn.
    
    Geen keus
    
    “Je moet achter haar aan gaan.” Zegt Tygo. Jessie knikt instemmend. “Nu MOET je doorzetten papa, anders is het voor eens en altijd uit met de pret.” Ik loop met gespreide armen op mijn lieve geile schatje af… “Dit kan je toch niet menen liefje?... we kunnen toch wel stiekem verder gaan zonder mama erbij te betrekken?” Tygo trekt me bij Jessie weg. “Vergeet het maar ouwe” zegt hij minachtend, “Daar is het nu te laat voor, mama zal ons nooit meer vertrouwen, dus kan je Jessie wel vergeten….. Het is nu alles of niets.”
    
    Ik denk aan de confrontatie die me te wachten staat. Monique is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Waarom heb ik me hierin laten meeslepen? Waarom moest ik zo nodig mijn lul achterna lopen? Ik walg van mezelf. Moedeloos zak ik in een stoel. “Het is kansloos…. laten we hopen dat mama ons wil vergeven.” mompel ik verslagen. Dan buigt Tygo over me heen en kijkt me dreigend aan.
    
    “Luister goed ouwe… Als JIJ nu niet snel naar mama gaat, dan ga IK wel naar haar toe!” klinkt het uitdagend. “Ik wil mama nét zo graag als jij Jessie wilt... heb je dat nog niet door?” Ik knik… natuurlijk had ik dat wel gezien. Natuurlijk wil hij, naast Jessie, Monique óók neuken, dat zag ik al in zijn ogen op het moment dat Monique de kamer inliep. “We zijn zó dichtbij… ...
«12...456...14»