-
Familiegeheim - 2
Datum: 22-7-2022, Categorieën: Tieners Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... haar lippen op elkaar en probeerde er niet te lang naar te kijken. ,,Ziet er goed uit, hoor.’’ zei ze vlug en het zweet brak haar plots uit. ,,Dus, ik ga maar weer.’’ Mick kreeg juist het idee dat er iets mis was hierdoor. ,,Zeker?’’ vroeg hij haar nog zachtjes, niet passende bij zijn postuur en nu ook het overduidelijke postuur van zijn harde penis. Ana had het niet verkeerd gezien. Natuurlijk niet. Dat ding was enorm. Ver boven gemiddeld. Vergelijken met Olaf een machtig wapen. Maar dat kon ze hem niet zeggen. Zijn eikel was groot en gezwollen en zijn voorhuid vormde een kraag daaronder. Zijn schacht leek eerst dikker te worden en dan weer iets slanker, maar dik was die van begin tot eind. Echt dik, en ook lang. Mick was ook een grote jongen, maar zelfs dan had hij echt een grote pik. En ook best mooi, nu ze er toch wat langer naar keek, dan misschien nodig was. Hij schoor zich ook daar. En ook zijn zak was goed zichtbaar, en ook niet aan de kleine kant. Fascinerend, op z’n minst. - ,,Je vind hem raar.’’ concludeerde Mick uit onzekerheid over z’n zaakje, door de manier waarop ze zo aarzelend er naar bleef kijken. ,,Nee, echt niet.’’ zei ze toen snel. Dit vond ze ook weer zielig. Hij hoefde helemaal geen doetje te zijn, juist niet. Daar kwam hij hopelijk nog wel achter. ,,Hij is echt heel groot. Daarom kijk ik zo. Ik schrik er gewoon een beetje van. Maar in goede zin.’’ maakte ze er van, en lachte er wat flauw om. ,,Ja, is dat goed dan?’’ Maar hij ...
... hoorde zichzelf nu ook. Natuurlijk was dat goed. Toch wel. Hij lachte er vervolgens ook een beetje trots om toen hij haar nog zag knikken. ,,Luister Mick, als je niet m’n broertje was…’’ En nu hoorde ze Keilih weer zeggen dat ze eigenlijk geen familie was. Dit was niet eens zo raar. Mick wachtte af op wat niet zou komen. Ze keek er nog een keer naar, beet zelfs even op haar lip, en sloot toen bewust de ogen. Ze keerde hem weer haar achterhoofd toe en stond toen toch maar op. - Ana kon zich beheersen moest doen wat het beste was. Hiervoor was ze niet gekomen. ,,Er is niks mis mee. Echt niet. Maar kunnen we nu weer normaal doen? Want daar was ik voor gekomen.’’ Al was de kans dat het weer normaal werd, wel een stuk kleiner geworden, in tegenstelling tot sommige andere dingen. - Mick borg snel zijn zaakje op en trok de dekens over zich heen. Gek genoeg luchtte het wel een beetje op. We zijn allemaal maar mensen en hij had niet meteen door dat Ana daar min of meer smachtend had gezeten. Heel veel scheelde het niet, of ze was een stapje verder gegaan. Misschien had ze wel even moete voelen of alles wel goed was aan dat ding? Iets wat zeker in haar was opgekomen. Maar dat kon natuurlijk echt niet… - En dus was het toch min of meer gelukt, daar waar ze voor gekomen was. Mick kroop wat meer uit z’n schuil, en leek die dag, vanaf dat moment, een stuk minder met zichzelf in de knoop te zitten. Alsof er een last van hem afviel. Aftrekken was normaal, z’n pielie was ...