-
Familiegeheim - 2
Datum: 22-7-2022, Categorieën: Tieners Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... had ze hem ook weer niet ingeschat. ,,Doe nou niet zo moeilijk. Ik heb gewoon een paar keer gekeken, nou en?’’ probeerde ze het nog. Maar het kwaad was al lang geschied. De twee keken elkaar niet aan en het was beter als Ana gewoon ging. Dit leek niet meer goed te komen. Opeens leek het idee van Keilih om er gewoon voor te gaan een stuk verstandiger. Maar ook daar leek het nu te laat voor. - In stilte bleef Ana nog even zitten, en toen wilde ze maar opstaan. ,,Nee, wacht even.’’ hield hij haar toen snel staande. ,,Je hebt gelijk. Het is niet perse erg.’’ slikte hij, bewust van dat hij vieze dingen had gedaan voor het oog van zijn ouder stiefzus, waar hij ondertussen van alles voor voelde. ,,Maar is het wel normaal?’’ vroeg hij haar toen voorzichtig. Plots leek het gesprek een hele andere wending te krijgen, en Ana voelde enige bezorgdheid bij de jonge, shirt-loze halfgod die haar broertje was. ,,Hoe bedoel je?’’ En ze keek hem weer aan. Mick twijfelde even. Maar aangezien ze het toch wist… - ,,Doet Olaf dit ook? Ik bedoel… Is het normaal? Ik heb niemand om hierover mee te praten. M’n vrienden lachen me uit, en ik heb ook nog geen meisje gehad en zo…’’ kwam hij mee aan, doelende op het feit dat hij zo vaak een stijve kreeg en zichzelf er ook bijna minstens zo vaak van af hielp. Ana miste dit. ,,Hij is wel wat groter, ja. Maar ziet er voor de rest wel normaal uit, hoor.’’ antwoordde ze namelijk op de verkeerde vraag. Mick viel stil. ,,Nee, ik ...
... bedoel… Ja, is die groot?’’ Ana werd nu verrast. Weer wist ze niet waar ze moest kijken. ,,Wat bedoelde je dan?’’ kuchte ze met een rood hoofd. Mick liet het maar. Grootte was toch niet belangrijk… ,,Dat het zo vaak voorkomt, bedoelde ik. Soms word ik om niets al… ja, uhm hard. En dan… nou, je weet wel…’’ Hij hoefde niet heel duidelijk te zijn om zichzelf te duiden. Ana wist nu wel wat hij bedoelde. Maar hoe kon hij nou niet weten dat hij groter was dan gemiddeld? Had ze het al die tijd verkeerd gezien, of anders ingebeeld? - ,,Ik weet eigenlijk niet of Olaf dat doet.’’ zei ze hem eerst. ,,Daar heeft hij jou dan ook voor.’’ zei hij wat brutaal, waar hij zelf van schrok. ,,Ja, zou je denken…’’ lachte ze er cynisch om. ,,Maar ik weet het eigenlijk niet. Het is natuurlijk, hoor. Wel als je het mij vraagt.’’ ging ze er nuchter mee om. ,,Maar hoe vaak doe je het dan?’’ wilde ze daarna nog wel weten, puur uit nieuwsgierigheid. Mick werd weer verlegen. ,,Paar keer.’’ zei hij alleen. ,,Per week?’’ ,,nee…’’ ,,Per dag?!’’ schrok ze er van. Ja, wist zij veel… Mick knikte. Ja, een paar keer per dag. Elke ochtend en elke avond. En als het kon nog een paar keer tussendoor… ,,Ja, geen idee. Vast wel.’’ zei ze maar, op de vraag of het normaal was. Maar ook Ana schrok er wel van. Die paar keer dat ze het gezien had, was hij toch wel lang bezig met zoiets. Zeker tien minuten. Dat vond zij best wel lang, aangezien Olaf het amper een minuut volhield. En dat een paar keer ...