Een Onverwachts Brutaal... - 3 - Sex Verhalen

Een Onverwachts Brutaal... - 3

... en die zou ik u graag willen overhandigen. Meneer de Jong wil dat u eerst de brief leest, alvorens u de cadeaus uitpakt’, zei Stefan beleefd. Met grote ogen van verbazing keek ik hem aan. Ik was met stomheid geslagen. Ik twijfelde en dacht: wil ik dit wel? Stefan kon waarschijnlijk van mijn gezicht aflezen wat er op dat moment in mij omging en zei: ‘Meneer de Jong zei mij, dat alles u duidelijk zal worden wanneer u de brief leest. Hij staat erop dat ik aan uw zijde blijf tijdens het lezen van de brief en het uitpakken van de cadeaus. Hij wil van mij horen of u er positief of negatief op reageert. Hij heeft mij verzocht hem hier naderhand over te bellen.’ Eindelijk was ik in staat om weer wat woorden te produceren en zei: ‘Jeetje mina, Stefan. Dit is nogal wat. Je overdondert me hier wel mee.’ Ik was inmiddels best wel nieuwsgierig naar wat Marc me te zeggen had. Dus zei ik tegen Stefan. ‘Nou goed dan, kom maar even binnen.’ Ik was ontzettend benieuwd naar wat er in die brief stond. De cadeaus konden me op dat moment gestolen worden. Als Marc me hiermee denkt te paaien, nou dan heeft hij het mooi mis, dacht ik opstandig. Maar diep vanbinnen verlangde ik naar zijn woorden. Na drie weken een moeizame innerlijke strijd met hem te hebben gevoerd was het me eindelijk gelukt om hem los te laten en nu begon het vuurtje weer in mij op te laaien. Wat is hij toch sneaky, dacht ik bij mezelf. Hij had het toch weer voor elkaar dat ik meeging in zijn wensen. Terwijl Stefan en ik de ...

... woonkamer inliepen zei ik tegen hem dat hij de pakjes op de eetkamertafel mocht neerzetten. ‘Dank u wel mevrouw’, zei Stefan met een opgeluchte klank in zijn stem. Het was zo’n enorme stapel met cadeaus, de arme man had waarschijnlijk helemaal lamme armen gekregen van het dragen ervan. ‘Hoor eens Stefan’, zei ik hem terwijl hij de cadeaus op tafel neerzette, ‘zeg alsjeblieft geen U tegen mij. We zijn zo schat ik van dezelfde leeftijd. Het klinkt zo raar wanneer je U tegen me zegt. Zeg maar gewoon “je” hoor.’ Ik besefte inmiddels ook wel dat ik mijn ergernis niet op Stefan moest botvieren. Die deed immers ook alleen maar wat hem werd opgedragen. Dus nam ik me op dat moment voor om me wat in te binden richting Stefan. ‘O uh ja, ik zal erom denken mevrouw. Maar ik kan het niet helpen. Het is me zo aangeleerd. Tijdens mijn diensturen moet ik van mijn werkgever altijd U tegen iedereen zeggen. Maar ik zal proberen er op te letten dat ik “je” tegen u zeg’, zei Stefan glimlachend. Ik giechelde een beetje want hij deed het weer. Ik liet hem maar.

Stefan overhandigde mij de brief van Marc. Ik ging aan de eetkamertafel zitten en zei tegen Stefan: ‘Ga anders ook even zitten.’

‘Ik blijf liever staan’, zei hij me. ‘Ok’, zei ik, terwijl ik haastig de envelop opende. Ik haalde de brief eruit en begon te lezen. Dit stond er geschreven:

‘Hé Schoonheid,

Na ons heerlijk samenzijn, inmiddels drie weken geleden, heb ik niets meer van je vernomen. Ik had gehoopt dat je me zou bellen of me in ...