De Gezusters Santegoed... - 25 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed... - 25

... daar. En ik heb echt geen illusies, dat ze die twee mannen zal aanvallen, zodra ze ook maar een beetje bewegen. Chantal staat te bibberen, ze is bang. Ik sla mijn arm om haar heen en zeg: ‘Rustig maar. Het is alweer voorbij.’

Joey zegt: ‘Ik heb de politie gebeld, ze komen zo.’

En we hoeven ook niet lang te wachten. Een politiebusje arriveert voor de poort, en ik loop naar buiten toe.

‘Ah, gelukkig, dat u er bent. Binnen heb ik twee inbrekers vastgebonden liggen. Die kunt u zo meenemen.’

De agenten kijken verbaasd op. ‘Wat zei u?’

‘Kom maar mee, dan kunt u het zelf zien.’

Ze volgen me en zien dan verbaast het tweetal op de grond liggen.

‘Uhm, en hoe is dit gebeurd?’

‘Tja, ze kwamen mijn huis binnen, terwijl ik de deur toch echt op slot gedaan had. En het alarm stond ook aan, dus ik ben wel benieuwd, waarom dat niet is afgegaan. En toen ze eenmaal binnen waren, heb ik ze maar meteen uitgeschakeld. Ik ben niet gediend van vreemde gasten in mijn huis, midden in de nacht.’

‘Dat kan ik zien. Maar hoe heeft u dat voor elkaar gekregen?’

‘Ik ben kickbokser. Ik weet wel, hoe je iemand heel snel kunt uitschakelen. En geen zorgen, die hebben niets gebroken, hoogstens wat flinke blauwe plekken en bulten morgenvroeg. Ik heb ze volledig kunnen verrassen, ik stond immers helemaal in het donker.’

Een van de agenten krabt zich eens aan zijn hoofd.

‘Nou, dit maken we niet vaak mee. Maar het lijken me wel professionele inbrekers. Ik neem aan, dat hun spullen ...

... zijn, die daar op de vloer liggen?’

‘Dat is in ieder geval niet van mij. En mijn vrouw en pleegzoon hebben zulk materiaal ook niet.’

Een van de agenten trekt wat rubberen handschoentjes aan en pakt een rugzakje op, die op de vloer ligt. ‘Zo, dat is zeer professioneel spul. Ik heb er laatst van gehoord op een cursus. Hiermee kun je vrijwel ieder beveiligingssysteem uitschakelen. Geen wonder, dat uw systeem niet afging! Maar waardoor bent u gealarmeerd?’

‘Ik kon niet goed slapen, en toen hoorde ik wat lawaai buiten. Mijn pleegzoon Joey had het ook al gehoord, hij is degene geweest, die u gebeld heeft.’

‘Oké. Ik ga even de hoofdinspecteur bellen, want dit lijkt me wel iets voor hem.’

Hij loopt even naar buiten en komt even later terug. Zijn collega is dan al bezig om de kabelbinders om te ruilen voor handboeien, en daar helpt de collega dan met mee. Even later hebben we het tweetal op een stoel gezet en trekt de agent het skimasker van een van de inbrekers af. Ik herken meteen de man, want hij heeft ook op de video gestaan, hier aan de poort.

‘Ah, dacht ik het al niet! Hij heeft hier vanmiddag aan de poort gestaan. Hij had schijnbaar gehoord, dat hier zogenaamd een stalling was, waar hij zijn auto kon stallen. Ik heb hem toen afgewimpeld. Ik verhuur geen stallingsruimte aan vreemden. En dat klopt ook. Ik heb hier wel auto’s staan, maar die zijn van onze oldtimerclub. Daar komen geen vreemde wagens bij. De bewakingsbeelden hebben jullie reeds.’

De agent kijkt ...