De Gezusters Santegoed... - 25 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed... - 25

Als ik iets later terugkom van het politiebureau, parkeer ik de wagen en maak me dan op om de wagen van Chantal te halen. Die komt niet veel later, samen met Ylke aanzetten. Ik begroet de beiden en zeg tegen Ylke: ‘Zo, dat geld had je snel geregeld!’

Ylke glimlacht. ‘Ik heb mijn vader even lief aangekeken. Hij was me nog een verjaardagscadeau schuldig, omdat hij toen nog op zakenreis was.’

Ik lach. ‘Nou, dan noem ik dat toch een behoorlijk verjaardagscadeau! Is je vader dan zo rijk?’

‘Dat valt wel mee. Hij verdient goed, maar hij moet ook een hoop afgeven aan mijn moeder, van wie hij gescheiden is. En hij heeft nu al drie keer mijn verjaardag niet aanwezig kunnen zijn, of zeg maar liever, vergeten, dus hij was me wel een hoop schuldig. En toen ik hem vertelde, dat ik die Jeep wel heel erg leuk vond, maakt hij ook geen problemen. Hij maakte me dat geld over, maar daarvoor moet ik dus nog wel een keer lekker met hem gaan uit eten. En ik moet dan natuurlijk rijden in mijn Jeep.’

‘Nou, zullen we dan maar de papieren voor jou in orde maken? Dan kunnen we daarna direct door om Chantals nieuwe wagen op te halen.’

Zogezegd, zo gedaan. Een klein half uur later is de Jeep van eigenaar gewisseld aan een enorm blije Ylke. Ze omhelst ons uit pure vreugde, en even later rijdt ze luid toeterend bij ons weg. Ik zeg tegen Chantal: ‘Nou, die is minstens net zo blij met haar wagen, als jij om jouw nieuwe wagen!’

Chantal glimlacht. ‘Ik ben anders toch best wel zenuwachtig, ...

... John. Ik heb hem nog helemaal niet gezien, dus laat staan ermee gereden.’

‘Geloof me, hij is net zo mooi als op de foto’s. Kom, dan rijden we aan.’

‘Kunnen we met de Cadillac gaan, John? Ik weet, het is regenachtig, maar dit is wel een speciaal moment voor me.’

Ik had er al op gerekend, dus we lopen naar de loods, waar we altijd onze auto’s parkeren, en Chantal ziet dat ik de stofhoes al van de Cadillac heb gehaald. Ze geeft me een zoen en zegt: ‘Had je al verwacht, dat ik met de Cadillac zou willen gaan?’

‘Natuurlijk! En dat wil ik zelf ook. Ik heb een groene Cadillac en jij hebt zo meteen ook een groene Dodge. Dat staat toch prachtig bij elkaar!’

Chantal glimlacht terwijl ze instapt. Omdat de voorzetel een grote bank is, komt ze lekker tegen me aanhangen. Dat kan, want de auto heeft alleen maar heupgordels. En dan rijden we weg om haar nieuwe auto te halen. Het is een uurtje rijden, en dan komen we aan. Ik zie, dat de verkoper de wagen nog eens netjes gepoetst heeft. Chantal is meteen helemaal weg van de wagen en ik loop de wagen nog eens na, of er geen punten zijn, waarop ik toch de koop zou laten afketsen. Maar die zijn er niet. We rekenen dan af. Wel gemakkelijk, dat de man een pinautomaat heeft. En ook het overschrijven van het kenteken levert geen probleem op. De man geeft ons dan de papieren en de sleutels en zegt: ‘En ik heb de tank ook maar vol gegooid. Doe ik normaal nooit, maar omdat ik hoorde, dat je die voor je vriendin gekocht hebt, heb ik maar eens ...