De Gezusters Santegoed... - 25 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed... - 25

... net zo lekker als de Cadillac van Joris. Maar je merkt wel, dat hij iets kleiner is.’

Joris vraagt aan Jolien: ‘En, heb jij nog iets gevonden in dat winkeltje?’

‘Ja, en daar ga ik nog meer naar terug. Ze hebben daar echt van alles! Ik heb je dansschoenen en een broek gekocht. Die moet je straks even passen. En voor mezelf heb ik een passende riem voor mijn jurk, en ook een hoop sjaals. En ook wat bijpassende sieraden. En ook nog wat stof, zodat ik nog wat meer kleren kan maken.’

Joris lacht. ‘We hebben toch nog wel geld om morgen uit te gaan eten?’

Jolien lacht. Ze weet, dat Joris haar nu een beetje plaagt.

‘Maak je daarover maar geen zorgen, mannetje! Zolang jij maar niet al ons geld aan de caravan en je Cadillac uitgeeft!’

Er wordt nu over en weer gelachen. Jolien begint dan het eten te maken, en wat later komen Jolanda en Michel ook binnen. Natuurlijk wordt de wagen van Chantal bewondert, en wordt er druk gediscussieerd over de caravan, die Joris zich gekocht heeft. Het is een hele leuke avond, en het is laat, als Chantal en ik naar bed gaan.

Als we naar het pension heen rijden, zegt Chantal: ‘Ik kan me niet herinneren, dat ik ooit zo gelachen heb bij ons thuis. De sfeer is nu veel losser, dan vroeger. Ik begin nu wel te geloven, dat het voor iedereen goed is, dat we allemaal het huis uit zijn gegaan.’

‘Je ouders zijn zeker losser geworden. En dat geldt zeker voor je moeder, Chantal.’

‘Ja, dat ben ik met je eens. Ik denk, dat ze nu ook de ...

... vrijheid proeven, nu we allemaal het huis uit zijn. En dat gun ik ze heel erg.’

We komen even later bij ons pension aan. Eenmaal binnen laat Chantal meteen haar nieuwe jurk zien. Het is overduidelijk, dat die al oud is, maar ziet er echt als nieuw uit.

Chantal zegt: ‘Die heeft jarenlang bij een stomerij gehangen, en is nooit opgehaald. Daarom ziet die er nog zo goed uit. Ik zag hem hangen, en toen die me ook paste, moest ik het gewoon kopen. Die jurk staat me zo goed!’

‘Nou, laat dan maar eens zien, Chantal! Nu word ik wel nieuwsgierig!’

Het gezicht van Chantal fleurt volledig op en ik zie zelfs een grijns. Ze verdwijnt naar de badkamer en tien minuten later komt ze terug. Ze kondigt haar komst aan.

‘Ben je er klaar voor?’

Ik ben op bed gaan zitten en roep: ‘Ja, helemaal!’

De badkamerdeur gaat open, en ik ben op zijn zachts gezegd verbouwereerd.

Chantal komt binnen in haar nieuwe jurk, wit met polkadots. Daarover een brede rode riem en rode sjaal om haar hals, en ook een rood lint door haar haren. En daaronder draagt ze lange witte sokken en rode pumps. Alsof ze uit een film is weggelopen!

Mijn adem stokt als ik die schoonheid zie. Chantal ziet me verbaasd met open mond kijken. Ze moet er om lachen.

‘Volgens mij is het wel geslaagd!’

‘Wauw! Dat staat je echt goed! Ik wist helemaal niet, dat ik een fotomodel als vriendin had!’

De rok van haar jurk heeft wel een petticoat, maar staat toch niet heel erg veel open. Daardoor worden net haar heupen goed ...